Patiënt loopt vaak tegen extra zorgkosten aan

NZa stelt tarieven forensische zorg vast

X/Y

Een zorgaanbieder is van plan om voor de intramurale zorginstellingen de textielservice te gaan uitbesteden aan een externe partij, waarbij de nieuwe regeling is uitgewerkt in een projectplan en voorgelegd aan de cliëntenraden van de zorgaanbieder. Een van de cliëntenraden heeft een negatief verzwaard advies uitgebracht en de zorgaanbieder verzoekt de Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden om te beoordelen of hij in redelijkheid kan besluiten om de regeling uit te voeren voor alle intramurale zorginstellingen. De Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden oordeelt dat de zorgaanbieder in redelijkheid kan besluiten over te gaan tot invoering van de nieuwe waskostenregeling zoals omschreven in het projectvoorstel met de bijbehorende toelichting in de adviesprocedure.

X/Y

Cliënt stelt dat de zorgaanbieder zonder toestemming informatie aan zijn ex-echtgenote heeft meegedeeld en vordert een vergoeding voor geleden materiële en immateriële schade. De zorgaanbieder voert aan dat het over de cliënt gunstige informatie betrof. De interne klachtencommissie van de zorgaanbieder heeft de klachten van cliënt gegrond verklaard. De Geschillencommissie Geestelijke Gezondheidszorg sluit zich hierbij aan. Het gegeven dat het voor de cliënt gunstige informatie betrof neemt niet weg dat de zorgaanbieder zich had moeten onthouden van het doen van een uitspraak. De commissie kent een vergoeding toe voor een deel van de geleden materiële schade.

Dure kankermedicatie in basispakket

Verloskundige/Tjongerschans

Verloskundige, in dienst bij Tjongerschans, valt in 2014 uit wegens arbeidsongeschiktheid. Tot december 2016 verloopt volgens het UWV de re-integratie goed. Echter in juli 2017 beoordeelt het UWV de re-integratie-inspanningen van Tjongerschans als onvoldoende omdat door de re-integratie ook een functioneringstraject loopt en daarover grote onduidelijkheden zijn. Uiteindelijk wil werkneemster terugkeren in haar functie maar Tjongerschans weigert dat vanwege een verstoorde verhouding (de vakgroep zou geen vertrouwen in haar hebben). Tjongerschans verzoekt en verkrijgt een ontbinding van de arbeidsovereenkomst met de transitievergoeding. Het hof kent ook een billijke vergoeding toe omdat Tjongerschans ernstig verwijtbaar heeft gehandeld doordat het ziekenhuis werkneemster op een onvoldoende duidelijk kenbaar gemaakte wijze tijdens een re-integratieprocedure in een verbetertraject heeft 'gezogen' dat (mede) ten doel had om vermeend disfunctioneren te verbeteren. Omdat te verwachten valt dat, mede vanwege de tussen partijen gerezen problemen, het dienstverband toch niet veel langer zou hebben geduurd dan één á twee jaar en werkneemster inmiddels andere, tijdelijke, werkzaamheden heeft gevonden, beperkt het hof de billijke vergoeding tot bruto € 10.000 (naast de reeds eerder toegekende transitievergoeding van bruto € 23.723,56).

Manager Frontoffice/Geestelijke Gezondheidszorg Delfland

Een manager frontoffice bij GGZ Delfland blijkt niet alleen voor zichzelf en ten laste van GGZ zaken te hebben aangeschaft, maar ook voor leveranciers advieswerkzaamheden te hebben verricht, welke werkzaamheden door die leveranciers aan hem werden betaald en door die leveranciers in de facturen aan GGZ werden verwerkt. Werknemer heeft gefraudeerd met facturen door samenwerking met drie externe partijen. De omvang van de schade wordt door werkgever deels onderbouwd door middel van facturen en getuigenverklaringen. De stelling van GGZ dat werknemer alle door GGZ gestelde schade door middel van bewijs moet ontkrachten gaat niet op. Voor omkering van de bewijslast is geen reden. GGZ moet al haar schade bewijzen. Werknemer dient aan GGZ te vergoeden € 330.413,15.

'Geweld tegen zorginspecteurs neemt toe'

Ziekenhuis/radioloog

Radioloog, 57 jaar oud, is ruim twintig jaar aan het ziekenhuis verbonden, eerst als vrijgevestigd medisch specialist en sinds 2016 op basis van een arbeidsovereenkomst. Na klachten over zijn functioneren in 2017 heeft het ziekenhuis tevergeefs een ontbindingsprocedure gevoerd. Daarna is op basis van het 'Reglement mogelijk disfunctionerend medisch specialist' een interne en vervolgens een externe commissie ingesteld. Die onderzoeken leidden tot de conclusie dat er sprake was van disfunctioneren en daarom werd opnieuw een ontbindingsprocedure gevoerd. Het Scheidsgerecht Gezondheidszorg oordeelt dat de casuïstiek in beide procedures in feite hetzelfde is, maar dat de rapportages van beide commissies wellicht nieuw licht op de zaak kunnen werpen. Uiteindelijk blijkt dat onvoldoende te zijn en wordt door het Scheidsgerecht veel waarde gehecht aan het feit dat slechts een deel van de vakgroep de radioloog per se weg wilde hebben. Ook wordt veel waarde gehecht aan het uitstekende arbeidsverleden en de invloed van de (mogelijke) burn-out. Onvoldoende staat vast dat sprake is van een onherstelbaar verstoorde arbeidsverhouding en volgens het Scheidsgerecht heeft het ziekenhuis te weinig gedaan om tot een normalisering van de verhoudingen te komen. Het ontbindingsverzoek wordt afgewezen en er wordt een vergoeding voor kosten rechtsbijstand toegewezen van € 30.000.