X/Y

Bij een zorgaanbieder is de organisatiestructuur de afgelopen jaren ingrijpend veranderd enerzijds doordat het zorgaanbod is gewijzigd en anderzijds doordat er op landelijk niveau diverse ontwikkelingen hebben plaatsgevonden. Als gevolg hiervan wil de zorgaanbieder de medezeggenschapsstructuur wijzigen. De centrale cliëntenraad heeft ten aanzien van de adviesaanvraag om de medezeggenschapsstructuur te wijzigen negatief geoordeeld. De Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden oordeelt dat de noodzaak bij de zorgaanbieder om te komen tot een nieuwe medezeggenschapsstructuur overtuigend is aangetoond en dat het voorstel in zijn voorlopigheid de marginale redelijkheidstoetsing kan doorstaan. De zorgaanbieder kan in redelijkheid besluiten tot het wijzigen van de cliëntmedezeggenschapsstructuur, waarbij dit besluit nog advisering over het nadere uitvoeringstraject behoeft.

Verzekerde/zorgverzekeraar

Verzekerde is in eerste aanleg veroordeeld tot betaling van een premieachterstand. De reconventionele vordering van verzekerde, bestaande uit het verstrekken van juiste facturen met deugdelijke specificaties en tot ongedaanmaking van de melding van de zorgverzekeraar bij het Zorginstituut Nederland is door de Rechtbank Limburg afgewezen. Tegen deze uitspraak is door verzekerde hoger beroep aangetekend. Het Gerechtshof 's-Hertogenbosch bekrachtigt het vonnis van de rechtbank.

X/Y

In deze zaak gaat het om een jeugdbeschermer (verweerster) die vertrouwelijke gegevens deelt met mensen buiten de organisatie en professionele normen overschrijdt door contact te (blijven) zoeken met cliënten en pupillen na schorsing. Er volgt geen geldig ontslag op staande voet, het is wel een reden voor ontbinding van de arbeidsovereenkomst in verband met verwijtbaar handelen of nalaten.

X/Y

Artikel 249 lid 2 sub 3 Sr ziet niet alleen op gevallen waarin sprake is van een formele behandelrelatie tussen behandelaar en cliënt, maar ook op gevallen waarin sprake is van een feitelijke behandelrelatie.

X/Y

In deze zaak gaat het om een deels gegronde klacht tegen een klinisch psycholoog. De psycholoog heeft het beroepsgeheim geschonden door zonder toestemming van klaagster de gegevens en een tekening van klaagster in onvoldoende geanonimiseerde vorm te gebruiken in een powerpointpresentatie op een congres. Er is geen sprake van veronderstelde toestemming. Dat de powerpointpresentatie op internet is gezet en niet meteen is verwijderd is niet verwijtbaar aan de psycholoog. Het niet tonen van voldoende begrip is niet verwijtbaar. De psycholoog krijgt een waarschuwing.

X en Y/RadboudUMC

In 2010 wordt bij een drie maanden oude baby een aangeboren slokdarmafsluiting operatief gecorrigeerd. Bij een heroperatie acht dagen later blijkt er een naadlekkage te zijn opgetreden. In 2016 heeft het kind nog geen functionerende slokdarm. De ouders spreken het ziekenhuis aan. Aan een deskundige wordt gevraagd of de behandelaars in het RadboudUMC gehandeld hebben in strijd met de professionele standaard. Die rapporteert dat in zijn algemeenheid is gehandeld in overeenstemming met de op dat moment geldende professionele medische standaard. De deskundige laat zich echter op onderdelen ambivalent uit en er vindt een deskundigenverhoor plaats (art. 200 Rv). De rechtbank bespreekt de openstaande vragen uitgebreid en acht het oordeel van de deskundige overtuigend. Geen van de verwijten leidt tot aansprakelijkheid van het Radboud.

X/Y

Klaagster verwijt verweerder – een medisch adviseur – schending van zijn beroepsgeheim. De medisch adviseur heeft zonder toestemming van klaagster haar medisch dossier aan de advocaat van haar ex-werkgever gegeven, die het vervolgens in een procedure heeft gebruikt. De klacht is gegrond: zonder toestemming van de persoon op wie de gegevens zien, mag de medisch adviseur geen gegevens naar buiten brengen. Verweerder krijgt een waarschuwing.

X/Y

Het bestaan van ’actueel gevaar’ (= kans op onheil, dat zich nog niet hoeft te hebben gerealiseerd) kan ook worden afgeleid uit ervaringen, in het verleden opgedaan met de betrokken patiënt, tenzij gemotiveerd en deugdelijk wordt aangetoond dat die ervaringen uit het verleden niet meer redengevend kunnen zijn voor het actuele gevaar. Artikel 1 lid 3 Wet Bopz stelt een (waarnemend) Bopz-arts gelijk aan een geneesheer-directeur.

ziekenhuis/bestuurder

Na een uitstekend dienstverband van bijna 30 jaar wordt de arbeidsovereenkomst tussen het ziekenhuis en de bestuurder door het Scheidsgerecht ontbonden omdat sinds 2015 de relatie tussen de bestuurder en de VMS onhoudbaar is geworden. Een belangrijke rol speelt daarbij dat de bestuurder de vrijgevestigde specialisten het liefst in dienst heeft terwijl de medisch specialisten per se vrijgevestigd willen zijn. Na het opzeggen van het vertrouwen door de VMS en ondanks interventies door de RvT, mediator, adviseurs, de IGZ (verscherpt toezicht) en een extra (interim) bestuurder wordt de bestuurder uiteindelijk vanwege de onhoudbare situatie door de RvT geschorst en wordt de arbeidsovereenkomst ontbonden omdat die ‘een lege huls’ is geworden en wordt de wettelijke transitievergoeding van € 185.148 bruto toegekend. Deze vergoeding is niet in strijd met de WNT. De door de bestuurder gevorderde billijke vergoeding wordt afgewezen omdat de RvT c.q. het ziekenhuis niet ernstig verwijtbaar heeft gehandeld c.q. heeft nagelaten.

Amphia/de minister van VWS

Het Amphia ziekenhuis is van mening dat de voorzitter van de raad van bestuur een bezoldiging dient te krijgen die hoger is dan de WNT-norm. Als argumenten worden onder andere aangevoerd de aantasting van het eigendomsrecht van het ziekenhuis, de bijzondere complexiteit van het private ziekenhuis, het vernieuwbouwproject en de bijzondere kwaliteiten van de bestuurder. Ook wordt aangevoerd dat voor universitair medische centra wel afwijkingen zijn toegestaan en dat er daarom sprake is van strijd met het gelijkheidsbeginsel. De minister van VWS heeft anders besloten, waarop het Amphia bij de rechtbank beroep heeft ingesteld. De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.