Fa-Med/Better Life qq

In de onderhavige zaak gaat het om een factoringmaatschappij die het pandrecht heeft bedongen op alle bestaande en toekomstige vorderingen van een zorgaanbieder. Na het faillissement van de zorgaanbieder verkoopt de curator de bedrijfsactiviteiten, waarbij het onderhanden werk € 885.989 opbrengt. De factoringmaatschappij vordert een verklaring voor recht dat zij een pandrecht heeft verkregen op dat onderhanden werk. De Hoge Raad vernietigt het arrest van het hof waarmee het toewijzende vonnis van de rechtbank was vernietigd: de Wet marktordening gezondheidszorg noch de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst verzet zich ertegen dat tijdens een langdurige behandelrelatie tussentijds voor deelprestaties vorderingen tot loonbetaling ontstaan.

X/Y

Ne bis in idem. Anders dan klager stelt, betreft de onderhavige klacht hetzelfde feitencomplex als een eerder ter beoordeling voorgelegde klacht. Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg heeft klager terecht niet-ontvankelijk verklaard in zijn klacht. Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg verwerpt het beroep.

X/Y

Klaagster verwijt verweerder, tandarts, onder andere dat hij op onzorgvuldige wijze de orthodontische behandeling bij klaagster heeft uitgevoerd, geen/onvoldoende aandacht heeft besteed aan haar pijnklachten en dat de behandeling te lang heeft geduurd en zij daarover niet is geïnformeerd. Het RTG verklaart de klacht deels gegrond en legt verweerder een berisping op.

Warande/bestuurder

Werkgever heeft ernstig verwijtbaar gehandeld door een bestuurder van een zorginstelling zonder waarschuwing direct op non-actief te stellen, dat intern te communiceren en niet eerst de bestuurder de confronteren met de in de organisatie gerezen problemen en niet eerst een commissie over de met de bestuurder gerezen problemen onderzoek te laten doen. Er volgt toekenning van de wettelijke transitievergoeding van ruim € 150.000 en van een billijke vergoeding van € 50.000 zonder verkorte opzegtermijn. Bij het bepalen van de billijke vergoeding houdt de kantonrechter rekening met de WNT en gaat de kantonrechter ervan uit dat ook bij een zorgvuldige aanpak het dienstverband waarschijnlijk op korte termijn zou zijn geëindigd vanwege de in de organisatie gerezen problemen. 

X/Y

In klachtzaken op basis van het ’externe gevaarscriterium’ (art. 38c lid 1 sub a wet Bopz) gaat het altijd om een behandeling die erop is gericht om de patiënt binnen een redelijke termijn uit het ziekenhuis te kunnen ontslaan, waarbij de rechter zowel ’ex tunc’ (= datum beslissing behandelaar tot dwangbehandeling) als ’ex nunc’ (= datum beslissing rechtbank) zijn beoordeling moet geven. Hierbij mag ook gebruik worden gemaakt van een verklaring van een arts, die nog geen (volwaardig) psychiater is. Gaat het om een beslissing tot voortzetting van een dwangbehandeling, dan beslist daarover uitsluitend de geneesheer-directeur.

X/Y

Een geestesstoornis hoeft niet álle gedragingen van de patiënt te beheersen en de symptomen van die stoornis hoeven ook niet permanent waarneembaar te zijn, zodat ook tot de aanwezigheid van een stoornis kan worden geconcludeerd, ook al is er op enig moment geen sprake van een psychiatrisch toestandsbeeld. Bij de beoordeling zijn namelijk ook de beloopkenmerken van de stoornis van belang. Wanneer een patiënt weigert om mee te werken aan het geneeskundig onderzoek betekent dat niet dat er geen Bopz-machtiging kan worden verleend. Daarvoor moet wel aan een aantal voorwaarden worden voldaan. 

Arts/Voorzitter raad van bestuur

Klager, een cardiothoracaal chirurg, dient een klacht in tegen de voorzitter van de raad van bestuur van het ziekenhuis waar hij werkzaam is geweest. Klager is van mening dat bij een ingreep bij een patiënt, welke hij samen met twee andere cardiologen heeft uitgevoerd, de patiëntveiligheid onnodig in gevaar is gebracht door het handelen van beide cardiologen. Hij verwijt verweerder dat deze zijn vragen hierover niet heeft beantwoord, geen melding van het incident heeft gedaan en de patiënt en zijn familie niet op de hoogte heeft gesteld. Het RTG heeft klager niet-ontvankelijk verklaard. Het CTG verwerpt het beroep van klager en merkt daarbij op dat klager niet als rechtstreeks belanghebbende kan worden aangemerkt en dat hij bij het indienen van de klacht enkel een (afgeleid) financieel belang had.

Klager/Anesthesioloog

Klager, bij wie na een wortelblokkadebehandeling als complicatie een complete lage dwarslaesie is vastgesteld, dient een klacht in tegen de anesthesioloog. Hij verwijt haar onder andere dat zij na de behandeling niet heeft ingegrepen en, na het overdragen van haar dienst, geen contact met het ziekenhuis heeft onderhouden over de situatie van klager. Dit klachtonderdeel wordt door het RTG gegrond verklaard. Vanwege het laakbare karakter van het handelen van verweerster gaat het RTG over tot oplegging van een berisping.

Bestuurder/Daelzicht

Ondanks de gesloten vaststellingsovereenkomst dient werkgever Daelzicht vanwege de Wet normering topinkomens het door de bestuurder genoten salaris over de periode van inactiviteit in mindering te brengen op de overeengekomen beëindigingsvergoeding. De overeengekomen uitbetaling van het verloftegoed is niet toegestaan omdat daarmee de maximale WNT-bezoldiging wordt overschreden.

X/Y

Verweerder, waarnemer van de eigen huisarts van patiënte, wordt door de dochter van patiënte onder andere verweten dat hij patiënte onnodig heeft laten lijden, dat hij niet heeft gereageerd op het dringende verzoek zo snel mogelijk te komen en beleid te bepalen en dat hij zich zeer autoritair heeft opgesteld en respectloos is geweest in zijn manier van communiceren met de verzorging van patiënte en haar familie. Het RTG verklaart de klacht deels gegrond en legt verweerder een berisping op.