Klager/Huisarts

De ex-partner van een patiënte dient een klacht in tegen haar huisarts, omdat deze op verzoek van de patiënte een brief, ter gebruik in een juridische procedure, heeft geschreven waarin ze verklaart dat de patiënte in een bepaalde periode niet onder behandeling is geweest bij een bepaalde zorgverlener. De huisarts heeft dit niet bij deze behandelaar geverifieerd en had dit daarom niet als feit in de brief mogen presenteren. Het RTG legt een waarschuwing op.

Klager/Apotheker

Tegen een (beherend) apotheker wordt een klacht ingediend vanwege het meerdere malen afgeven van een foutieve dosis van een medicijn aan klager. Het RTG oordeelt dat, ondanks het feit dat de inrichting van de apotheek en de werkwijze in overeenstemming waren met de daaraan te stellen eisen, er door een opeenstapeling van menselijke fouten onjuiste medicatie is verstrekt. Aan de apotheker wordt een waarschuwing opgelegd, als zakelijke terechtwijzing, zonder een stempel van laakbaarheid op de handelwijze te drukken.

donorkinderen/executeur nalatenschap fertiliteitsarts

In dit kort geding vorderen drieëntwintig donorkinderen c.q. hun ouders met succes afgifte van goederen van een overleden fertiliteitsarts waarop conservatoir beslag is gelegd, opdat daarvan DNA-monsters kunnen worden afgenomen ter bepaling van mogelijk biologisch vaderschap. De uitslagen van de DNA-testen moeten in afwachting van toestemming voor vrijgave voorlopig verzegeld worden bewaard.

man/Stichting Noordwest Ziekenhuisgroep en Centramed

In deze zaak gaat het om een deelgeschil over de formulering van de vraagstelling aan een deskundige. De rechtbank verwijst naar de Leidraad deskundigen in civiele zaken, naar een beroep op de beginselen van hoor en wederhoor en naar de gelijkwaardige processuele positie van partijen. Het horen van de arts is niet zonder meer een verplichting.

patiënte/Eye-Q-Vision B.V. en oogarts

In deze zaak gaat het om een oogarts die aansprakelijk is op grond van artikel 6:162 BW vanwege onvoldoende nacontrole na een oogoperatie. De rechtbank grondt haar oordeel mede op een eerder tot stand gekomen deskundigenbericht. Er zijn tegen dit bericht geen zwaarwegende bezwaren.

vrouw/stichting medisch centrum Jan van Goyen-stichting Esthetisch Centrum Amsterdam

Een medisch centrum is niet aansprakelijk op grond van artikel 6:77 BW voor het gebruik van PIP-borstimplantaten. De rechtbank acht de toerekening onredelijk, gezien het feit dat de implantaten een CE-keurmerk hadden, waarop het ziekenhuis mocht vertrouwen. Het medisch centrum is ook niet aansprakelijk op grond van het ontbreken van informed consent, omdat de benadeelde vrouw haar stelling daaromtrent onvoldoende onderbouwt.

weduwe/stichting Reinier HAGA-groep

Een man komt te overlijden in het ziekenhuis; de doodsoorzaak is niet zeker. De weduwe vordert een verklaring voor recht en een schadevergoeding. De rechtbank oordeelt dat de betrokken SEH-arts en een van de betrokken chirurgen onzorgvuldig hebben gehandeld. De rechtbank past het leerstuk van de proportionele aansprakelijkheid toe (bepaling attributieve risico). Op verzoek van partijen schat de rechtbank op basis van de beschikbare gegevens en haar intuïtief oordeel het vergoedingspercentage op zestig procent.

vrouw/stichting Zuyderland medisch centrum

Het Zuyderland ziekenhuis is niet aansprakelijk op grond van artikel 6:77 BW voor het gebruik van PIP-borstimplantaten. De rechtbank acht de toerekening onredelijk, gezien het feit dat de implantaten een CE-keurmerk hadden, waarop het ziekenhuis mocht vertrouwen.

X/Y

Omdat de geestesziekte van betrokkene met medicatie wordt behandeld, is het voorschrijven van psychofarmaca (ook wanneer dit geschiedt als noodmedicatie) in algemene zin te beschouwen als een vorm van 'behandeling'. Een psychiater die noodmedicatie heeft voorgeschreven is aldus betrokken geweest bij de behandeling en dus niet bevoegd om een geneeskundige verklaring af te geven ten behoeve van een Bopz-machtiging.

X/het college van burgemeester en wethouders van Steenwijkerland

De CRvB geeft een kader voor het beoordelen van een vraag om jeugdhulp van een jeugdige of een ouder. De CRvB stelt voorop dat de Jeugdwet een jeugdhulpplicht voor gemeenten schept. Doel is het versterken van de eigen kracht van de jongere en van het zorgend en probleemoplossend vermogen van het gezin en de sociale omgeving. De jeugdhulpplicht geldt alleen als de jeugdige en zijn ouders er zelf niet uitkomen. Volgens de CRvB moet de gemeente eerst vaststellen wat de hulpvraag van de jeugdige of de ouders is. Hierna moeten de opgroei- en opvoedingsproblemen of psychische problematiek in kaart worden gebracht. Vervolgens moet worden vastgesteld welke problemen en stoornissen er zijn en bepaalt de gemeente welke hulp nodig is. Ten slotte gaat de gemeente na of die hulp bijvoorbeeld door de ouders kan worden geboden. Indien nodig moet de gemeente zich bij de besluitvorming laten adviseren door een specifieke (jeugdhulp)deskundige.