X/Y

In deze tussenuitspraak oordeelt de Centrale Raad van Beroep dat het college van burgemeester en wethouders ten onrechte heeft nagelaten te onderzoeken of X, de huisgenoot van appellante, daadwerkelijk de door het college veronderstelde gebruikelijke hulp in het huisgehouden kan verlenen. Het college van de gemeente Roermond krijgt de opdracht van de Raad om alsnog te onderzoeken of X, de huisgenoot van appellante, de huishoudelijke taken op zich kon nemen. De Raad draagt het college op om dit gebrek in de besluiten te herstellen.

X/gemeente Delft

Vanwege de technische afkeuring van haar elektrische fiets wendt appellante zich tot het college van burgemeester en wethouders. Het college besluit dat appellante niet meer in aanmerking komt voor de elektrische fiets, onder de Wmo, omdat dit een algemeen gebruikelijke voorziening is die tot het normale uitgavenpatroon behoort. De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat het college zich terecht op het standpunt heeft kunnen stellen dat een elektrische fiets voor appellante algemeen gebruikelijk is.

X/College Nijmegen

Appellante heeft in deze zaak bij het college van burgemeester en wethouders van Nijmegen een maatwerkvoorziening voor wasverzorging aangevraagd in de vorm van een pgb. Het college wijst deze af op grond van de bepaling dat wanneer er sprake is van een Wlz-indicatie het college niet is gehouden om wasverzorging vanuit de Wmo 2015 te verstrekken. Ondanks dat de Centrale Raad van Beroep oordeelt dat het college daarin een zekere beoordelingsvrijheid heeft, herroept de Raad het besluit van het college vanwege een motiveringsgebrek en komt appellante in aanmerking op de maatwerkvoorziening.

X/Y

In deze zaak heeft het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Ede de maatwerkvoorziening voor individuele begeleiding van een cliënt van appellante geweigerd. Appellante heeft hiertegen bezwaar gemaakt. De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat van enig rechtstreeks geraakt belang niet is gebleken. Appellante heeft geen eigen, zelfstandig (vermogens)belang dat los staat van het contractuele belang met cliënt.

X/Y

De klacht houdt in dat de huisarts van klager (verweerder) naar aanleiding van de brief van de cardioloog had moeten weten dat sprake was van een mogelijk ernstig probleem dat niet van cardiologische aard was en dat verweerder klager had moeten doorverwijzen naar een longarts. De commissie oordeelt dat nu de verweerder geen directe opdracht heeft gekregen in de brief van de specialist, van hem niet verwacht hoeft te worden dat hij zelfstandig actie onderneemt. De klacht wordt dan ook ongegrond verklaard.

X/Y

De dochter van klaagster (patiënte) is ten gevolge van hartfalen overleden. De ochtend voor het overlijden neemt patiënte twee keer contact op met de HAP waar verweerster (huisarts) dienst heeft. De eerste keer geeft zij als klachten pijn aan haar armen en thorax aan en wordt een afspraak gemaakt. De tweede keer wordt de gemaakte afspraak afgezegd. De huisarts autoriseert daarna het triagebericht zonder nadere informatie op te vragen bij de triagist of patiënte. Het CTG oordeelt dat de huisarts dit niet had mogen doen. Gelet op de inhoud van het triagebericht kon een cardiale oorzaak niet worden uitgesloten en had niet zonder meer geautoriseerd mogen worden. De huisarts krijgt een waarschuwing.

X/Y

De Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden (LCvV) oordeelt dat de zorgaanbieder een rechtsgeldig verzwaard adviestraject dient te doorlopen ten aanzien van de voorgenomen nieuwe medezeggenschapsstructuur met verzwaard adviesrecht voor alle lokale raden over de te wijzigen regelingen en overeenkomsten. Voorts oordeelt de LCvV dat het lidmaatschap van de voorzitter en een lid van de Centrale Cliëntenraad (CCR) eindigt aangezien de maximale zittingstermijn is vervuld op grond van het reglement en dat deze leden vanaf het moment van kennisneming van dit oordeel niet meer als CCR-lid zullen optreden. De CCR en de lokale raden die het betreft dienen zo spoedig mogelijk op reglementaire wijze voor vervanging van deze leden te zorgen. Het traject voor aanname en invoering van de voorgenomen nieuwe medezeggenschapsstructuur en de inhoudelijke behandeling van de overige onderwerpen hoeft niet te worden opgeschort of verlegd naar lokale raden, aangezien de CCR ook na het vertrek van twee leden nog voldoende leden telt om te kunnen functioneren. De LCvV oordeelt dat de kosten van de procedure, waaronder de kosten voor het inhuren van rechtsbijstand door de lokale cliëntenraad door de zorgaanbieder dienen te worden voldaan.

X/Y

Een zorgaanbieder wil stoppen met de uitbetaling van de dagdeelvergoeding aan cliënten met een GGZ-indicatie voor deelname aan dagbesteding en/of leeractiviteiten (WDL-activiteiten). De Centrale Cliëntenraad heeft een negatief verzwaard advies over dit voornemen uitgebracht en de nietigheid ervan ingeroepen. De Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden (LCvV) oordeelt dat de zorgaanbieder in redelijkheid kan besluiten om te stoppen met de uitbetaling van de dagdeelvergoeding aan de cliënten met een GGZ-indicatie voor WDL-activiteiten.

X/Y

De cliëntenraad vraagt de LCvV te beoordelen of de zorgaanbieder de adviezen die de cliëntenraad heeft uitgebracht over de bedrijfsvoering met betrekking tot de kiosk en de loge in een locatie van de zorgaanbieder volgens afspraak opvolgt. De LCvV oordeelt dat de zorgaanbieder zich voldoende heeft ingespannen om de afspraken met betrekking tot onder andere de openingstijden van de loge en de kiosk na te komen. De LCvV overweegt daarbij dat wanneer de cliëntenraad van oordeel is dat met de huidige aanpak van de zorgaanbieder de kwaliteit van de voorziening onder de maat blijft, partijen gezamenlijk een verbeterplan moeten opstellen, hetzij dat er een nieuw besluit ten aanzien van de openingstijden moet worden genomen.

X/Y

Binnen 24 uur na het verwijderen van naevus krijgt klager een cerebraal infarct. Klager stelt dat het risico op een CVA is verhoogd vanwege de onderbreking van zijn antistollingsmedicatie voorafgaand aan de operatie en vordert schadevergoeding vanwege neurologische afwijkingen. De zorgaanbieder voert aan dat voorafgaand aan de ingreep de risico’s op een bloeding zijn afgewogen en dat er geen causaal verband bestaat tussen het onderbreken van de antistolling en het CVA. De Geschillencommissie Ziekenhuizen oordeelt dat niet helder is of deze risicoafweging voldoende is geweest en of klager hierover is geïnformeerd. Een causaal verband tussen de onderbreking en het CVA is echter niet aannemelijk geworden, de klacht wordt ongegrond verklaard.