X/Y

Zilveren Kruis en FBTO hebben besloten om, een uitzondering daargelaten, afbouwmedicatie niet te vergoeden. Een verzekerde die afbouwmedicatie heeft gebruikt en zijn apotheek (appellanten) vorderen een afschrift van onderzoeksrapporten van het onderzoek dat de zorgverzekeraars in dit verband hebben verricht. Appellanten hebben onvoldoende aannemelijk gemaakt dat de onderzoeksrapporten bestaan en om die reden wordt het bestreden vonnis bekrachtigd.

X/Y

Gegronde klacht tegen een psychiater. Het declareren van niet-verleende zorg leidt ertoe dat ten onrechte gelden aan de gezondheidszorg worden onttrokken en is in zoverre in strijd met een goede uitoefening van de individuele gezondheidszorg. Beklaagde heeft jarenlang nagelaten zorgvuldig de patiëntendossiers bij te houden. Verder heeft beklaagde niet meegewerkt aan verschillende fraudeonderzoeken. Er volgt doorhaling van de inschrijving in het BIG-register en schorsing van de inschrijving bij wijze van voorlopige voorziening.

X/Y

Een verwijsbrief met (bijzondere) persoonsgegevens van een cliënte is door de zorgaanbieder per abuis naar een derde gemaild. Cliënte voert aan dat de zorgaanbieder met dit incident laconiek is omgegaan en vordert schadevergoeding. De zorgaanbieder stelt dat aan cliënte enkele malen excuses zijn aangeboden en dat zij is geïnformeerd over de genomen maatregelen. De commissie stelt dat geen sprake is van een geschil tussen cliënte en de zorgaanbieder en verklaart de klacht ongegrond.

X/Y

Op 14 augustus 2019 heeft het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Eindhoven (RTG) een apotheker uit het BIG-register geschrapt. De apotheker, die ook als bestuurder aan het hoofd stond van een keten van apotheken, heeft volgens het RTG systematisch, bewust en langdurig foutief gedeclareerd en laten declareren.

X/Y

Het Gerechtshof 's-Hertogenbosch stelde in een PIP-borstimplantatenkwestie voor om de Hoge Raad prejudiciële vragen te stellen over de aansprakelijkheid van het ziekenhuis op grond van artikel 6:74 jo. 6:77 BW. Het hof formuleerde in zijn eerste tussenvonnis twee vragen en verwees de zaak naar de rol om partijen in de gelegenheid te stellen zich over het voorstel en de toelichting daarop uit te laten. Bij dit tweede tussenvonnis oordeelt het hof dat er geen reden is de voorgestelde vragen te wijzigen. Het hof is vervolgens overgegaan tot het stellen van de prejudiciële vragen aan de Hoge Raad.

X/Y

Klaagster is door haar huisarts zonder haar medeweten en toestemming verwezen naar een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ-instelling).

X/Y

Wanneer een voorwaardelijke machtiging is geconverteerd in een voorlopige machtiging kan een patiënt geen gebruik meer maken van de door artikel 14b Wet Bopz geboden mogelijkheid om de rechtbank te vragen de aan de voorwaardelijke machtiging verbonden voorwaarden te wijzigen. In dit concrete geval is geen sprake van de door de patiënt gestelde eenzijdige wijziging van de aan de voorwaardelijke machtiging verbonden voorwaarden.

Moeder/Stichting Rivierduinen

De moeder van een meerderjarige patiënt heeft GGZ-instelling de Rivierduinen in haar hoedanigheid van curator aansprakelijk gesteld. Een en ander is gebeurd naar aanleiding van het feit dat haar zoon grote bedragen geld heeft overgemaakt aan vrouwen in het buitenland. De moeder is het uiteindelijk gelukt om haar zoon onder bewind gesteld te krijgen en kort erna is zij curator geworden. Zij vindt echter dat Rivierduinen haar beter had moeten informeren over de mogelijkheden daartoe en ook overigens vindt zij dat zij onvoldoende medewerking heeft gekregen van Rivierduinen in dat kader. De rechtbank heeft alle vorderingen afgewezen en zich daarbij bediend van een uitvoerige motivering.

X/Y

Verweerder is arts en apotheker en is in een strafrechtelijk onderzoek als getuige-deskundige benoemd om te onderzoeken en te rapporteren. Klager geeft een contra-expertise over het rapport van verweerder. Verweerder laat zich vervolgens hierover uit en legt dit voor aan de rechter-commissaris. Klager verwijt daarop verweerder dat hij zich onwaar en onnodig grievend jegens klager heeft uitgelaten, zowel in persoon als in de hoedanigheid van wetenschapper. Het RTG oordeelt dat het handelen van verweerder te ver is gegaan en dat hij onvoldoende professionele distantie heeft betracht. Omdat klager echter de reactie van verweerder heeft uitgelokt en de reactie doel diende in een strafzaak, is dit niet tuchtrechtelijk aan te rekenen aan verweerder. De klacht is ongegrond. Klager is in beroep gegaan tegen de beslissing. Het CTG oordeelt, anders dan het RTG, dat de klacht gegrond is, maar legt geen maatregel op. Het CTG heeft in de beslissing meegewogen het feit dat klager zich op zijn beurt ook onnodig grievend heeft uitgelaten over de persoon van verweerder en daarmee evenmin voldoende professionele distantie heeft betracht.

X/Y

Verweerder, kaakchirurg, krijgt een waarschuwing opgelegd wegens het afbreken van een behandelingsovereenkomst zonder gewichtige reden. Klaagster wenste wegens haar geloofsovertuiging niet de hand te schudden van verweerder bij binnenkomst van de behandelruimte. Verweerder schrok hiervan en brak de behandeling af, zonder in overleg met klaagster naar een passende oplossing te zoeken. Het RTG acht dit onzorgvuldig en tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen.