X/Zilveren Kruis

Eiseres voert sinds 2002 een onderneming die thuiszorgwerkzaamheden verricht. Eiseres is een niet-gecontracteerde zorgaanbieder. Zilveren Kruis en eiseres hebben in 2016 een betaalovereenkomst gesloten. Voor het jaar 2017 weigert Zilveren Kruis met eiseres een dergelijke betaalovereenkomst te sluiten, mede wegens het instellen van een materiële controle bij eiseres. Uit deze controle volgt volgens Zilveren Kruis dat eiseres heeft gefraudeerd en dat een groot deel van de vergoede zorgkosten door Zilveren Kruis onverschuldigd is betaald. Eiseres betwist het door Zilveren Kruis gestelde en vordert bij de voorzieningenrechter alsnog betaling van de declaraties over het jaar 2017.

Deze kwestie betreft een deels gegronde klacht over een huisarts, die informatie over de ouders van een van zijn patiënten aan de Raad voor de Kinderbescherming – in verband met een raadsonderzoek – heeft gegeven. In eerste aanleg is geen maatregel opgelegd, omdat verweerder goede bedoelingen had en de wetgeving naar het oordeel van het RTG te Den Haag op dit punt onduidelijk is. Omdat het beroep van klagers uitdrukkelijk alleen ziet op de gegrondverklaring en beroep alleen kan worden ingesteld tegen beslissingen waarin een klacht ongegrond wordt verklaard, zijn klagers niet-ontvankelijk.

Klaagster/Parnassia Groep BV

De zorginstelling had bij de verwijzing van klaagster naar een andere locatie op de hoogte moeten zijn van de wachtlijst van die nieuwe locatie en had klaagster daarover moeten informeren. Uiteindelijk heeft het na de verwijzing ruim vijf maanden geduurd voordat de intake op de nieuwe locatie heeft plaatsgevonden en ruim acht maanden voordat met de behandeling kon worden gestart. Hiermee is de maximaal aanvaardbare wachttijd overschreden en de conclusie luidt dan ook dat de zorg die klaagster nodig had haar niet tijdig is verleend. Het verzoek van klaagster om schadevergoeding wordt evenwel afgewezen, omdat klaagster niet heeft aangetoond dat sprake is van een causaal verband tussen het niet tijdig verlenen van de zorg en het niet afronden van haar studie, dan wel het zich ziek melden op het werk.

Deze procedure betreft een klacht over gedragingen van een psychiater in opleiding in de privésfeer. Klager wordt door het RTG te Groningen niet-ontvankelijk verklaard, nu volgens dit college – verweerders gedragingen toetsend aan de tweede tuchtnorm – niet is gebleken van voldoende weerslag op het belang van de individuele gezondheidszorg. Klagers beroep wordt ongegrond verklaard.

Verzekerde X/VGZ

Verzekerde X vliegt voor een second opinion over een mogelijke levertransplantatie naar Turkije. Aldaar verergert zijn situatie zodanig dat hij in Turkije een levertransplantatie ondergaat. Hij verzoekt zijn zorgverzekeraar op grond van zijn aanvullende zorgverzekering om volledige vergoeding van de kosten, aangezien sprake was van spoedeisende en onvoorziene zorg. De zorgverzekeraar betwist de spoedeisendheid en onvoorzienbaarheid. De rechtbank stelt de verzekerde in het gelijk, onder verwijzing naar verklaringen van Turkse artsen en de kennelijke initiële bedoeling van de verzekerde om maar kort in Turkije te verblijven.

X/Y

Klager verwijt verweerder ernstige plichtsverzaking en grove nalatigheid. Klager verzocht om consult wegens toenemende ernstige pijnklachten. Verweerder heeft hier niet direct op gereageerd. De commissie oordeelt dat het niet gehonoreerde verzoek om een consult of visite op 8 augustus 2017 verwijtbaar is. Het verdere verloop acht de commissie niet verwijtbaar nu het delay niet heeft geleid tot een levensbedreigende situatie voor klager.

Antonius Zorggroep/topfunctionaris

Topfunctionaris van ziekenhuis is op non-actief gesteld en accountant stelt dat het in die periode doorbetaalde salaris als ontslagvergoeding moet worden beschouwd. In een procedure ex artikel 96 Rv (gezamenlijk verzoek) bepaalt de kantonrechter dat de periode waarin de werknemer eenzijdig door zijn werkgever op non-actief is gesteld in dit geval niet onder de werking van artikel 2.10 lid 3 WNT valt, omdat deze non-activiteit niet is overeengekomen en de topfunctionaris zich daartegen verzet heeft.

Minister van VWS/X

Voor overtreding van het verbod op titelmisbruik, artikel 4 lid 2 Wet BIG, is geen opzet of schuld vereist, noch is het noodzakelijk dat het betreffende beroep daadwerkelijk wordt uitgeoefend. Voor vaststelling van een overtreding is slechts vereist dat – in dit geval – een verloskundige zich verwijtbaar aan het publiek heeft kenbaar gemaakt als verloskundige. In de omstandigheden van het geval ziet de Afdeling aanleiding om de boete te matigen met 75%.

Klacht tegen psychiater wegens schenden beroepsgeheim. Het RTG oordeelt dat klager niet-ontvankelijk is. Het CTG verklaart klager niet-ontvankelijk in beroep nu de gronden van beroep buiten de termijn binnen zijn gekomen.

Klacht IGJ tegen basisarts die zich begeeft op terrein van huisartsgeneeskunde. Het RTG heeft de inschrijving als basisarts doorgehaald. Het CTG verwerpt het beroep en legt de maatregel van ontzegging van het recht tot herinschrijving op.