X/Y

Klager is onder behandeling geweest bij een gz-psycholoog (verweerder), maar is hier niet tevreden over. Kort gezegd was de behandeling niet adequaat, kwalitatief niet goed en heeft deze te lang geduurd, waardoor klager tevens financiële problemen heeft gekregen. Het RTG verklaart de klachten van klager gedeeltelijk gegrond en legt een waarschuwing op. Hiertegen stellen klager en verweerder beroep in. Het CTG komt (met een andere motivering) ook tot een waarschuwing. Verweerder had meer regie moeten voeren binnen zijn rol als hoofdbehandelaar. Omdat hij dit niet heeft gedaan, was zijn handelen voor klager onvoldoende inzichtelijk en onduidelijk.

X/Y

Een gynaecoloog (verweerder) heeft, naar de mening van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg (RTG), niet de verantwoordelijkheid/regie genomen tijdens een bevalling waar hij op de achtergrond als hoofdbehandelaar bij betrokken was. Het RTG is tevens van mening dat hij zich onvoldoende heeft ingespannen om zelf het klinisch beeld van klaagster (veertig weken en vijf dagen zwanger) en van H (doodgeboren kindje) te bepalen. Dit valt hem ernstig aan te rekenen, waardoor een berisping op zijn plaats is.

X/Y

Een arts die bekend is met een verslavingsgeschiedenis van bijna twintig jaar en die herhaaldelijk Opiumwetgeneesmiddelen voor zichzelf voorschreef al dan niet op naam van andere patiënten, al dan niet misbruik makend van receptenpapier, is door het College van Medisch Toezicht ongeschikt geacht tot het uitoefenen van zijn beroep. De BIG-registratie van de arts is op 8 januari 2018 doorgehaald wegens het niet voldoen aan de herregistratievereisten. Het college acht zich gerechtigd, zoals het eerder in een vergelijkbaar geval reeds heeft gedaan, de IGJ te ontvangen in haar voordracht en in het verlengde daarvan een verbod op herinschrijving uit te spreken, ook al vermeldt de wet strikt genomen die mogelijkheid op dit moment niet.

X/Y

Klager wordt niet-ontvankelijk geacht in zijn klacht vanwege het feit dat de mentor niet instemt met de indiening van de klacht. Het CTG verwerpt het beroep.

X/Y

Klaagster, werknemer, heeft een klacht ingediend tegen een bedrijfsarts. De bedrijfsarts zou zich bij een verwijzing hebben laten leiden door een commercieel belang, een inschattingsfout hebben gemaakt en onvoldoende communicatief/empathisch vaardig zijn. Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg wijst de klacht af.

X/Y

Een huisartsenmaatschap heeft een geschil over de afwikkeling van de maatschapsovereenkomst. Het geschil wordt voorgelegd aan de Arbitragecommissie van de Landelijke Huisartsen Vereniging. De scheidslieden oordelen over het aandeel en de economische deelgerechtigdheid, de waarde van de inventaris en de goodwill.

X/Y

De samenwerking tussen een cosmetisch chirurg en een beautysalon is geëindigd na een geschil over het klantenbestand. De saloneigenaar heeft beschuldigingen geuit aan het adres van de cosmetisch chirurg op zijn website en via de nieuwsbrief. De beschuldigingen vinden naar het oordeel van de voorzieningenrechter geen dan wel onvoldoende steun in feitenmateriaal en zijn zeer schadelijk voor de reputatie van de cosmetisch arts. Dit resulteert in een verbod tot uiting van beschuldigingen en tot een verplichting tot rectificatie via de nieuwsbrief en op de website.

X/Y

Cliënte voert aan dat het ziekenhuis haar gebroken linkerhand en gebroken rechterarm foutief heeft behandeld. Cliënte verbleef op de SEH van 25 op 26 september 2016. Door het ziekenhuis in Spanje, waar cliënte direct na ontslag van de SEH naartoe was gereisd, werd onder meer aangegeven dat geopereerd had moeten worden (er is gegipst) en werden rib- en wervelfracturen geconstateerd waarvan cliënte geen weet had. Cliënte heeft tijdens opname op de SEH zeer lang op pijnmedicatie moeten wachten, daarnaast is zij op de dag van ontslag niet geïnformeerd en heeft zij een onjuist herstel- en reisadvies gekregen. Cliënte vordert een vergoeding van materiële en immateriële schade. Het ziekenhuis voert aan dat met betrekking tot de fracturen aan hand en arm het standaardprotocol is uitgevoerd; er was geen indicatie voor operatie. Wel geeft het ziekenhuis aan dat het vangnet op de SEH (extra controle om gemiste breuken te voorkomen) niet goed heeft gefunctioneerd dat cliënte lang op pijnmedicatie heeft moeten wachten. De commissie oordeelt dat de artsen niet tekort zijn geschoten in de behandelingsovereenkomst ten aanzien van de medische behandeling, wel is het ziekenhuis tekortgeschoten met betrekking tot de pijnmedicatie en het verstrekken van onjuiste informatie. De commissie kent een bedrag van € 250 toe vanwege onnodig lijden door het uitblijven van pijnbestrijding.

moeder/Wilhelmina Ziekenhuis Assen

De moeder van een in het ziekenhuis overleden jongen vordert op grond van artikel 843a Rv afgifte van het medisch dossier en het obductieverslag betreffende haar zoon van het ziekenhuis en twee betrokken artsen. Het ziekenhuis en de artsen weigeren afgifte. Zij beroepen zich op hun geheimhoudingsplicht. Anders dan de rechtbank acht het hof de vordering (geclausuleerd) toewijsbaar; er is sprake van een zwaarwegend belang dat doorbreking van het beroepsgeheim rechtvaardigt.

CZ/Y

De zorgovereenkomst tussen CZ en psychiater Y bevat onder andere een bepaling waaruit volgt dat bij het verlenen van zorg gebruik kan worden gemaakt van BIG-geregistreerd hulppersoneel. Het voor vergoeding in aanmerking komend hulppersoneel is vastgelegd in een limitatieve lijst bij de zorgovereenkomst. Zorg verleend door hulppersoneel/medebehandelaren die niet op deze lijst staan komt op grond van de zorgovereenkomst niet voor vergoeding in aanmerking. Y maakt bij de multidisciplinaire behandeling van verzekerde X gebruik van een medebehandelaar die niet op de desbetreffende lijst staat. CZ is derhalve niet bereid om de kosten voor de inzet van het hulppersoneel te vergoeden, ook al staat niet ter discussie dat de verleende zorg wel verzekerde zorg betreft. Het hof oordeelt dat de zorgaanbieder (Y) de zorgkosten ten onrechte als niet-gecontracteerde zorg bij de verzekerde (X) in rekening heeft gebracht en de verleende zorg derhalve niet voor vergoeding in aanmerking komt.