X/Y

Anders dan artikel 15 lid 3 Wet Bopz doet vermoeden, is voor het verlenen van een machtiging tot voortgezet verblijf in een psychogeriatrisch verpleeghuis of zwakzinnigeninrichting nodig dat de betrokken patiënt zich verzet. Geen blijk geven van de nodige bereidheid is onvoldoende. Een en ander volgt uit artikel 54 lid 1, tweede volzin Wet Bopz.

X/Y

Klaagster bezoekt de praktijk van verweerster vanwege pijn in de borststreek. Gemaakte ECG’s laten geen afwijkingen zien. In verband met spanningen en hyperventilatie ondergaat zij een behandeling bij een psycholoog en fysiotherapeut. De pijnen blijven terugkeren. Na nogmaals de praktijk te hebben bezocht wordt klaagster direct ingestuurd naar het ziekenhuis waar een hartinfarct wordt geconstateerd. Klaagster verwijt verweerster dat zij geen verder onderzoek naar de pijnklachten heeft laten verrichten en geen contact met klaagster heeft gezocht tijdens haar ziekenhuisopname en na uitschrijving uit de praktijk. De Geschillencommissie Huisartsen oordeelt dat verweerster zorgvuldig heeft gehandeld ten aanzien van de spanningen en de hyperventilatie, maar dat onterecht is nagelaten verder cardiaal onderzoek te laten verrichten. Tevens oordeelt de geschillencommissie dat verweerster uit eigen beweging klaagster had moeten benaderen voor een gesprek. De geschillencommissie oordeelt de klachten gegrond.

X/Y

De klacht tegen een klinisch psycholoog, inhoudende dat de door hem opgestelde Pro Justitia-rapportage niet voldoet aan de geldende voorschriften, wordt door het RTG afgewezen. De bevindingen uit het gesprek met klager zijn, samen met de overige onderzoeksbevindingen op inzichtelijke en consistente wijze in het rapport verwerkt. Er was geen indicatie voor nader testpsychologisch onderzoek.

X/Neuroloog

Een klacht van een patiënt met Parkinson tegen zijn behandelend neuroloog, inhoudende dat hij aanvankelijk heeft geweigerd om mee te werken aan een door de patiënt verzochte second opinion, wordt door het RTG gegrond verklaard. Er was geen sprake van zwaarwegende bezwaren die een afwijzende houding ten opzichte van de second opinion rechtvaardigden. Het RTG legt de maatregel van waarschuwing op.

X/Y

Een orthopeed wordt door de nabestaanden (klagers) van een patiënte onder andere verweten dat hij hen niet tijdig heeft geïnformeerd over het verloop van de operatie van patiënte, noch over het feit dat patiënte negen bloedtransfusies heeft ondergaan en dat hij niet tijdig heeft geconstateerd dat de nierfunctie van patiënte sterk afnam. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart deze klachtonderdelen gegrond en legt verweerder een berisping op.

X/Y

Een psychiater wordt onder andere verweten de afgifte van het dossier van de moeder van klager ten onrechte aan hem te hebben geweigerd. Zowel het RTG als het CTG heeft de klacht ongegrond verklaard. Volgens het CTG hoefde in deze zaak, waarbij klager van meet af aan stelde dat hij een machtiging van zijn moeder had, maar deze bij herhaling weigerde te tonen dan wel (in kopie) over te leggen, verweerder niet ook nog nagaan of er sprake was van veronderstelde toestemming of een andere grondslag op grond waarvan inzage in het medisch dossier van de moeder kon worden verleend.

Klager/Verzekeringsarts

Klager dient een klacht in tegen een verzekeringsarts. De klacht ziet op de inhoud en totstandkoming van een naar aanleiding van een WIA-aanvraag opgestelde rapportage door verweerder. Klager is onder meer van mening dat verweerder onzorgvuldig onderzoek heeft verricht, de anamnese onzorgvuldig heeft afgenomen, heeft nagelaten nadere informatie op te vragen en onjuist gerapporteerd heeft. Het RTG heeft de klacht ongegrond verklaard. Het CTG komt tot dezelfde conclusie.

Wanneer een klacht tegen dwangbehandeling door de rechter ongegrond wordt verklaard en een verzoek tot schadevergoeding om die reden wordt afgewezen, dan is tegen die afwijzing van het schadevergoedingsverzoek geen hoger beroep mogelijk, maar alleen beroep in cassatie.

Klager/Parnassia Groep B.V.

Klager wil geen medewerking verlenen aan het door de zorgaanbieder voorgestelde behandeltraject en stuurt een dreigmail aan de zorgaanbieder, waarin hij onder andere stelt een vuurwapen te bezitten. De zorgaanbieder doet vervolgens aangifte bij de politie. Klager stelt dat de zorgaanbieder hiermee haar beroepsgeheim heeft geschonden en onzorgvuldig heeft gehandeld. Volgens de Geschillencommissie Geestelijke Gezondheidszorg is echter niet onzorgvuldig gehandeld bij het doen van aangifte en het beëindigen van de behandelrelatie. Ook het beroepsgeheim is niet geschonden. De klacht wordt ongegrond verklaard.

Patiënt/Huisarts

Een patiënt verwijt zijn huisarts dat deze te veel (medische handelingen) overlaat aan assistentes, dat hij zelf niet voldoende medische zorg betracht en dat hij het medisch dossier van klager niet op orde heeft. Het RTG verklaart klager niet-ontvankelijk in zijn klacht voor zover deze betrekking heeft op de gebeurtenissen die zich voor 31 januari 2007 hebben voorgedaan en voor zover deze ziet op handelingen en gedragingen van de collega van verweerder. Voor het overige wijst het RTG de klacht af.