X/Y

Wanneer een Bopz-machtiging wordt verzocht voor iemand die reeds (vrijwillig of onvrijwillig) in een psychiatrisch ziekenhuis verblijft, moet de geneeskundige verklaring zijn ondertekend door de (waarnemend) geneesheer-directer van dat ziekenhuis. Wanneer de verklaring is ondertekend door de 'waarnemend Bopz-arts' van een verpleeginrichting en nergens uit blijkt dat die (waarnemend) Bopz-arts ook optrad als (waarnemend) geneesheer-directeur, dan voldoet de geneeskundige verklaring niet aan de door artikel 16 lid 1 Wet Bopz gestelde eisen.

VPH c.s./VZVZ

Centraal in deze zaak staat de vraag of de elektronische verwerking van medische gegevens aanvaardbaar is uit het oogpunt van het medisch beroepsgeheim en de privacy van de patiënt. De Hoge Raad heeft geoordeeld dat de wijze waarop medische gegevens door middel van de zorginfrastructuur worden uitgewisseld aanvaardbaar is.

X/Centramed

Centraal in deze zaak staat de vraag of Centramed aan haar verplichtingen op grond van de Wet bescherming persoonsgegevens heeft voldaan in het kader van het verzoek van appellante om haar te informeren of haar betreffende persoonsgegevens worden verwerkt. Voorts wordt ingegaan op de vraag of aan appellante een afschrift van de opinie van de radioloog had moeten worden verstrekt. Het hof oordeelt in hoger beroep dat Centramed met de bedoelde overzichten niet volledig heeft voldaan aan haar wettelijke verplichting ingevolge artikel 35 lid 2 WBP. Wel stond het Centramed vrij om te weigeren appellante inzage te geven in de analyse van de radioloog.

X/Y

In deze zaak wordt getoetst of de appellant (een Egyptische vluchteling met een verstandelijke beperking) tijdens zijn verblijf in de crisisopvang onrechtmatig van zijn vrijheid is beroofd dan wel onrechtmatig in zijn vrijheid is beperkt. De specifieke omstandigheden van dit geval maken, overeenkomstig de jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, volgens het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden dat appellant onrechtmatig van zijn vrijheid is beroofd. Appellant verblijft op een afdeling waar hij niet zelf naar buiten mag, zijn kamer 's nachts op slot gaat en hij gedurende de dag ook op zijn kamer moet verblijven. Hij verzet zich hier herhaaldelijk tegen. Zijn toestemming voor deze vrijheidsbeperking is tevens niet komen vast te staan en de vrijheidsbeperking is niet gebaseerd op een bij wet geregelde procedure (de WGBO omvat geen procedure voor vrijheidsbeneming). Dit levert strijd op met artikel 5 van het EVRM en er wordt een schadevergoeding van € 80 per dag toegewezen.

patiënte/Jeroen Bosch ziekenhuis

Een vrouw heeft in 1984 een borstvergroting ondergaan. Sinds 1997 heeft zij pijnklachten, wat ertoe heeft geleid dat de oorspronkelijke protheses in 1997, in 2000, in 2003 en in 2012 zijn vervangen. De vervanging in 2000 betreft een vervanging van de linkerprothese door een PIP-borstprothese. Deze blijkt bij de vervanging in 2012 te zijn gescheurd. De vrouw acht het ziekenhuis aansprakelijk omdat bij de uitvoering van de geneeskundige behandelingsovereenkomst door het ziekenhuis een ongeschikte hulpzaak is gebruikt, te weten de PIP-borstprothese. De rechtbank wijst de vordering af met honorering van de uitzondering van artikel 6:77 BW: toerekening van de tekortkoming door het gebruik van een ongeschikte zaak is in dit geval niet redelijk.

X/Y

Klaagster verwijt verweerder (chirurg) schending van het informed consent en het uitvoeren van een experimentele operatie. Er is sprake van schending van het informed consent omdat klaagster te weinig tijd heeft gekregen voor het nemen van een weloverwogen beslissing. Er is geen sprake van een experimentele behandeling omdat de behandeling een variant was van een geaccepteerde ingreep. Verweerder krijgt een waarschuwing.

OM/Haagse borstendokter

Deze zaak betreft het hoger beroep in de kwestie van de 'Haagse borstendokter'. Naar het oordeel van het Gerechtshof Den Haag is de arts tekortgeschoten in zijn praktijk- en kliniekvoering, op het gebied van het informed consent en ten aanzien van de medische behandeling/nazorg. Gelet op de aard van de gedragingen en het gevolg daarvan levert het bewezenverklaarde mishandeling met zwaar lichamelijk letsel tot gevolg op. De arts wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van 2 jaar, waarvan 1 jaar voorwaardelijk met als bijzondere voorwaarde een verbod tot het verrichten van medische ingrepen in binnen- en buitenland. Anders dan de rechtbank oordeelde (GZR 2014-0428), komt de arts geen beroep op de medische exceptie toe. Het hof oordeelt voorts dat de tuchtrechtelijke veroordeling van de arts niet leidt tot ne bis in idem

OM/X

Een man (masseur) die zich voordeed als arts en bij vrouwen (inwendige) onderzoeken verrichtte wordt veroordeeld tot 48 maanden gevangenisstraf. Er is geen sprake van verkrachting: als gevolg van misleiding is er wel sprake van een met een echte arts-patiëntrelatie vergelijkbare afhankelijkheid maar het dwingen door feitelijkheid, zoals artikel 242 Sr vergt, kan niet worden vastgesteld. Wel bewezen is ontucht als bedoeld in artikel 249 Sr, nu de man zich ook als masseur profileerde en massages verrichtte.

X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht tegen een anesthesioloog. Klager klaagt over het feit dat de anesthesioloog klagers huisarts heeft geïnformeerd over een consult met klager. Het is echter de plicht van de anesthesioloog om de (verwijzend) huisarts als centraal schakelpunt te informeren. De klacht wordt afgewezen.

X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht van de IGZ (thans IGJ i.o.) tegen een verpleegkundige (verweerder) wegens (seksueel) grensoverschrijdend gedrag. Verweerder heeft gedurende circa één jaar misbruik gemaakt van patiënte en de kwetsbare positie waarin zij zich bevond. De klacht is gegrond en de registratie van de verpleegkundige wordt doorgehaald.