Verzorgende/Stichting Cicero Zorggroep

Volgens het UWV heeft werkgever onvoldoende re-integratie-inspanningen gepleegd en heeft werkgever nagelaten mediation in te zetten om te proberen het arbeidsconflict op te lossen. Na langdurige ziekte heeft werkgever de arbeidsovereenkomst met toestemming van het UWV opgezegd. Het verzoek om een billijke vergoeding wordt afgewezen. Naar het oordeel van de kantonrechter is niet komen vast te staan dat werkgever zijn re-integratieverplichtingen ernstig heeft veronachtzaamd.

X/Y

Klaagster verwijt twee orthopedisch chirurgen, verweerder en zijn collega, dat zij onzorgvuldig hebben gehandeld door tijdens een operatie aan haar voet een zaag op haar bovenbeen neer te leggen. Daardoor is een derdegraads brandwond bij haar ontstaan. Daarnaast verwijt zij verweerder en zijn collega dat zij na het incident geen contact met haar opnamen, alsook dat zij aansprakelijkheid van de hand wezen. Het RTG heeft alleen de klacht over het gebruik van de zaag gegrond verklaard en verweerder gewaarschuwd. Het beroep richt zich uitsluitend tegen het ongegrond verklaren van de andere klachtonderdelen. Het CTG acht het beroep ongegrond en overweegt onder meer dat het niet op de weg van de orthopedische chirurgen lag om zich in het kader van de te verlenen nazorg te begeven in inhoudelijke discussies tussen klaagster en de verzekeraar van de orthopedisch chirurgen, over civiele aansprakelijkheid, causaliteit en schadebegroting. Van de orthopedische chirurgen kon niet meer worden gevergd dan dat zij de verzekeraar aanspoorden om tot een afronding te komen. Dat hebben zij ook gedaan. Het beroep wordt verworpen.

Spreekuurassistente/VieCuri

Indien een functie in het kader van een FWG-procedure hoger wordt ingeschaald, dan is daarmee niet automatisch gezegd dat voorheen sprake was van een te lage inschaling. Werknemer zal dat moeten stellen en bewijzen.

woonbegeleidster/Cura XL Begeleid Wonen

Een woonbegeleidster krijgt ontslag op staande voet omdat zij zonder toestemming van haar werkgever een cliënt van werkgever in huis neemt, om deze in het kader van de bedrijfsvoering van haar eigen onderneming te verzorgen. De kantonrechter oordeelt dat dit ontslag terecht is gegeven omdat de woonbegeleidster dit als professioneel hulpverlener in de gegeven situatie nooit had mogen doen en omdat zij daarmee ook nog eens het nevenwerkzaamhedenbeding overtrad.

restaurantmedewerkster/zorginstelling

Het is de zorginstelling niet toegestaan om in de arbeidsovereenkomst met werkneemster af te wijken van de CAO Gehandicaptenzorg door op te nemen dat het salaris inclusief de eindejaarsuitkering, de ORT en de PBL-uren is, terwijl dat op grond van de cao exclusief dient te zijn. Zo’n afspraak is nietig en de werkgever dient alsnog de eindejaarsuitkering, de ORT en de PBL-uren aan werkneemster uit te betalen. Het beroep op redelijkheid en billijkheid treft geen doel.

De Passerel/bestuurder

Een ontbindingsverzoek op basis van g- en h-grond (respectievelijk overige omstandigheden en verstoorde arbeidsverhouding) wordt door de kantonrechter afgewezen omdat de vertrouwensbreuk voornamelijk is ontstaan door de opstelling van de werkgever. Nu de werkgever zelf de bestuurder uit zijn statutaire functie heeft ontslagen, heeft de werkgever zelf veroorzaakt dat de functie inhoudsloos geworden is en daarom ligt het in zijn verantwoordelijkheid om een andere oplossing te zoeken dan ontbinding van de arbeidsovereenkomst.

Klaagster/huisarts

Na een gesprek met klaagster, waarin klaagster de huisarts (verweerder) dood wenst, beëindigt de huisarts de behandelrelatie met klaagster. De huisarts had de behandelrelatie met klaagster en haar zoon echter niet mogen beëindigen. De huisarts heeft niet voldoende onderbouwd waarom de arts-patiëntrelatie onherstelbaar was beschadigd. De door klaagster verzochte schadevergoeding wordt niet toegewezen, nu niet is gebleken dat zij schade heeft geleden en ook voor het overige geen gronden voor toewijzing van het verzoek om schadevergoeding aanwezig geacht.

Minister van VWS/X

De vermelding op een website dat iemand als psychotherapeut werkzaam is terwijl zij niet als zodanig in het BIG-register is ingeschreven, is voldoende voor overtreding van het verbod op titelmisbruik. Het feit dat de praktijkvoering bij het opleggen van de bestuurlijke boete al is gestaakt, doet daar niet aan af. De hoogte van de bestuurlijke boete moet worden bepaald aan de hand van de boetebeleidsregels. Een beperkt aantal behandelde patiënten moet op basis van de boetebeleidsregels als strafverlichtende omstandigheid worden aangemerkt.

X/Y

Klager is verwikkeld in een echtscheidingsprocedure en het gerechtshof heeft bepaald dat klager en zijn ex-echtgenote gebruik moeten maken van een mediationtraject. In dat traject legt de ex-echtgenote een brief van verweerder, gz-psycholoog, over met daarin een verklaring over haar toestand, die aan klager te wijten zou zijn. Klager verwijt verweerder dat hij aan de ex-echtgenote een verkeerde diagnose en onjuist behandeladvies heeft gegeven, er door hem gebrekkige informatie is gegeven over de aan haar gegeven behandeling en dat hij ten onrechte niet heeft doorverwezen naar een psychiater ter evaluatie. Het RTG acht klager ter zake van deze klachtonderdelen niet-ontvankelijk. Daarnaast verwijt klager verweerder dat hij zich door de opmaak en de inhoud van de verklaring grensoverschrijdend heeft gedragen. Het RTG acht dit klachtonderdeel gegrond en berispt verweerder. Het CTG bekrachtigt de beslissing, deels onder verbetering van gronden.

Klager/huisarts

Klager valt van een ladder van drie meter hoogte. In overleg met de huisarts van klager wordt besloten dat klager naar de SEH van het ziekenhuis moet worden vervoerd. Volgens klager kan hij dit op eigen gelegenheid, de huisarts meent echter dat dit vervoer per ambulance dient plaats te vinden. In het ziekenhuis blijkt dat slechts sprake is van een gekneusde pols. Klager vordert de kosten van het ambulancevervoer bij de huisarts. De huisarts had klager moeten uitleggen waarom hij vervoer per ambulance in dit geval noodzakelijk achtte. Daarnaast had de huisarts klager de keuze moeten laten om – op eigen risico – met eigen vervoer naar het ziekenhuis te gaan. De huisarts heeft dat niet gedaan en heeft daarmee te star vastgehouden aan het Advanced trauma life support (ATLS) protocol. De huisarts is derhalve aansprakelijk voor de geleden schade als gevolg van het vervoer per ambulance.