X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht tegen een psychotherapeut als hoofdbehandelaar in een behandeltraject voor chronische rugklachten. De klachtonderdelen betreffen het handelen van verweerder als hoofdbehandelaar en de bejegening van klager door verweerder tijdens het intakegesprek. Verweerder heeft onvoldoende de regie gevoerd in de behandeling van klager en is aldus tekortgeschoten in zijn taak als hoofdbehandelaar. De maatregel van berisping wordt opgelegd.

GGZE/werknemer

Werknemer is op non-actief gesteld omdat de werkrelatie ernstig verstoord zou zijn. Werknemer heeft tevergeefs in een kort geding wedertewerkstelling gevorderd. Werkgever verzoekt vervolgens ontbinding van de arbeidsovereenkomst in verband met onder andere overschrijding van de gedragscode, gezagsondermijnend gedrag en pestgedrag van werknemer jegens collega’s. De kantonrechter oordeelt dat werkgever onvoldoende heeft aangetoond dat hervatting van de werkzaamheden niet mogelijk is. Werkgever krijgt een bewijsopdracht.

zorgverlener/pgb-houder

De kantonrechter oordeelt dat er een arbeidsovereenkomst bestaat tussen zorgverlener en pgb-zorgvrager. De bewindvoerder heeft de overeenkomst opgezegd en de kantonrechter veroordeelt pgb-zorgvrager tot (na)betaling van loon, gefixeerde schadevergoeding en transitievergoeding. Het beroep op de bijzondere aard van de arbeidsverhouding faalt.

kaakchirurg/Kaakchirurgie bv

Kaakchirurgie bv zegt de samenwerkingsovereenkomst met een kaakchirurg op. De kaakchirurg accepteert dat niet en stelt dat er sprake is van een arbeidsovereenkomst, terwijl Kaakchirurgie bv stelt dat er sprake is van een opdrachtovereenkomst. Kantonrechter en hof oordelen dat er meer elementen van een opdrachtovereenkomst zijn dan van een arbeidsovereenkomst.

Patiënt/Tandarts Pro Rotterdam

Een patiënt vordert van zijn voormalige tandarts de kosten van de herstelbehandeling van zijn gebit bij een andere tandarts en betaalt een oude nota niet. De patiënt was bij zijn oude tandarts weggegaan omdat deze zich – gebrekkig – had bemoeid met de vergoeding van de behandeling door de zorgverzekeraar en de patiënt onjuist had ingelicht over de uitkomst daarvan. Overleg met de zorgverzekeraar over vergoedingen behoort volgens de rechtbank niet tot de zorgtaak van een hulpverlener, maar nu de tandarts dat wel heeft gedaan, maar niet op een juiste wijze, is zij haar zorgplicht ex artikel 7:453 BW niet naar behoren nagekomen. De patiënt was door de bemoeienis van de tandarts echter niet van de verplichting ontslagen zelf ook onderzoek te doen naar de vergoeding van zijn tandartskosten. De rechtbank verdeelt de schade gelijkelijk over de partijen.

Patiënt/Isala klinieken en Biomet UK

Hoger beroep van GZR 2015-0489. Een man krijgt een MoM-heupprothese en ontwikkelt daarna klachten. Een tweede operatie voorkomt niet dat hij kreupel wordt en blijvend arbeidsongeschikt geraakt. De man stelt het ziekenhuis, de arts en de producent van de prothese aansprakelijk. Volgens de man was de prothese gebrekkig en zijn er beroepsfouten gemaakt door de arts en het ziekenhuis. De rechtbank acht geen causaal verband aanwezig tussen de klachten van de man en de MoM-prothese: de klachten hebben een andere oorzaak en eventuele beroepsfouten zijn overigens onvoldoende onderbouwd. In appèl zet de man al zijn geld op de gebrekkigheid van de prothese. Het hof onderschrijft echter de visie van de rechtbank dat er geen causaal verband is en bekrachtigt het vonnis in eerste aanleg.  

X/Y

Bij schriftelijk besluit van 6 december 2016 heeft de zorgaanbieder de lokale cliëntenraad laten weten de raad met onmiddellijke ingang van zijn taak te ontheffen en in samenspraak met de bewoners een bewonerscommissie in te stellen. De cliëntenraad kan zich hier niet in vinden en stelt dat zij voorheen goed functioneerde. De Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden oordeelt dat de zorgaanbieder niet in redelijkheid heeft kunnen besluiten tot het opheffen van de cliëntenraad.

X/Y

Ontucht door iemand die werkzaam is in de gezondheidszorg met iemand die zich als patiënt aan zijn zorg heeft toevertrouwd en belaging leiden tot een gevangenisstraf van twaalf maanden, waarvan acht maanden voorwaardelijk. Tevens wordt ontzetting uit het beroep van fysiotherapeut c.a. voor de duur van vijf jaar opgelegd. Het verweer van het bestaan van een liefdesrelatie wordt verworpen.

X/Y

Een tandarts (32 jaar oud) wordt wegens ontuchtige handelingen in zijn praktijk met twee patiënten die zich aan zijn zorg in het kader van een tandheelkundige behandeling hadden toevertrouwd, veroordeeld – na een eis tot onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van zes maanden – tot een gevangenisstraf voor de duur van twee maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar en een taakstraf van 180 uur. De rechtbank wijst hierbij op de doorwerking van een (gedeeltelijk voorwaardelijke) schorsing door de IGZ en de negatieve publiciteit die deze zaak voor de tandarts heeft meegebracht.

X/Y

Een huisarts wordt veroordeeld voor ontucht met een patiënte – na een eis van een gevangenisstraf van één jaar – tot een gevangenisstraf voor de duur van één dag en een taakstraf van 100 uur. De rechtbank betrekt daarbij de context van de feiten, het per direct moeten neerleggen van de praktijk en een tuchtrechtelijke maatregel.