Klager/Stichting Slingeland Ziekenhuis

Een 15-jarige jongen met het syndroom van Down verzoekt een ziekenhuis om sterilisatie. De factuur die het ziekenhuis naderhand stuurt, is vele malen hoger dan het bedrag dat normaal voor een sterilisatie in rekening wordt gebracht. De kosten voor de sterilisatie waren in dit geval zo afwijkend, omdat de ingreep onder algehele narcose is uitgevoerd, hetgeen een dagopname betekende. Het ziekenhuis had klager over deze afwijkende kosten moeten informeren. Nu het ziekenhuis dat niet heeft gedaan, dient het ziekenhuis de kosten die het gebruikelijke sterilisatietarief overschrijden te vergoeden.

Deze zaak betreft het hoger beroep van een uitspraak van het RTG Zwolle, waarin is geoordeeld dat verweerder, orthodontist, ontoelaatbaar grensoverschrijdend gedrag heeft getoond naar vrouwelijke patiënten. Het oordeel houdt ook in hoger beroep stand. Verweerder krijgt de maatregel van doorhaling van de inschrijving dan wel ontzegging van het recht tot herinschrijving in het BIG-register opgelegd.

X/Y

Anders dan artikel 15 lid 3 Wet Bopz doet vermoeden, is voor het verlenen van een machtiging tot voortgezet verblijf in een psychogeriatrisch verpleeghuis of zwakzinnigeninrichting nodig dat de betrokken patiënt zich verzet. Geen blijk geven van de nodige bereidheid is onvoldoende. Een en ander volgt uit artikel 54 lid 1, tweede volzin Wet Bopz.

X/Y

Klaagster bezoekt de praktijk van verweerster vanwege pijn in de borststreek. Gemaakte ECG’s laten geen afwijkingen zien. In verband met spanningen en hyperventilatie ondergaat zij een behandeling bij een psycholoog en fysiotherapeut. De pijnen blijven terugkeren. Na nogmaals de praktijk te hebben bezocht wordt klaagster direct ingestuurd naar het ziekenhuis waar een hartinfarct wordt geconstateerd. Klaagster verwijt verweerster dat zij geen verder onderzoek naar de pijnklachten heeft laten verrichten en geen contact met klaagster heeft gezocht tijdens haar ziekenhuisopname en na uitschrijving uit de praktijk. De Geschillencommissie Huisartsen oordeelt dat verweerster zorgvuldig heeft gehandeld ten aanzien van de spanningen en de hyperventilatie, maar dat onterecht is nagelaten verder cardiaal onderzoek te laten verrichten. Tevens oordeelt de geschillencommissie dat verweerster uit eigen beweging klaagster had moeten benaderen voor een gesprek. De geschillencommissie oordeelt de klachten gegrond.

X/Y

De klacht tegen een klinisch psycholoog, inhoudende dat de door hem opgestelde Pro Justitia-rapportage niet voldoet aan de geldende voorschriften, wordt door het RTG afgewezen. De bevindingen uit het gesprek met klager zijn, samen met de overige onderzoeksbevindingen op inzichtelijke en consistente wijze in het rapport verwerkt. Er was geen indicatie voor nader testpsychologisch onderzoek.

X/Neuroloog

Een klacht van een patiënt met Parkinson tegen zijn behandelend neuroloog, inhoudende dat hij aanvankelijk heeft geweigerd om mee te werken aan een door de patiënt verzochte second opinion, wordt door het RTG gegrond verklaard. Er was geen sprake van zwaarwegende bezwaren die een afwijzende houding ten opzichte van de second opinion rechtvaardigden. Het RTG legt de maatregel van waarschuwing op.

X/Y

Een orthopeed wordt door de nabestaanden (klagers) van een patiënte onder andere verweten dat hij hen niet tijdig heeft geïnformeerd over het verloop van de operatie van patiënte, noch over het feit dat patiënte negen bloedtransfusies heeft ondergaan en dat hij niet tijdig heeft geconstateerd dat de nierfunctie van patiënte sterk afnam. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart deze klachtonderdelen gegrond en legt verweerder een berisping op.

X/Y

Een psychiater wordt onder andere verweten de afgifte van het dossier van de moeder van klager ten onrechte aan hem te hebben geweigerd. Zowel het RTG als het CTG heeft de klacht ongegrond verklaard. Volgens het CTG hoefde in deze zaak, waarbij klager van meet af aan stelde dat hij een machtiging van zijn moeder had, maar deze bij herhaling weigerde te tonen dan wel (in kopie) over te leggen, verweerder niet ook nog nagaan of er sprake was van veronderstelde toestemming of een andere grondslag op grond waarvan inzage in het medisch dossier van de moeder kon worden verleend.

Klager/Verzekeringsarts

Klager dient een klacht in tegen een verzekeringsarts. De klacht ziet op de inhoud en totstandkoming van een naar aanleiding van een WIA-aanvraag opgestelde rapportage door verweerder. Klager is onder meer van mening dat verweerder onzorgvuldig onderzoek heeft verricht, de anamnese onzorgvuldig heeft afgenomen, heeft nagelaten nadere informatie op te vragen en onjuist gerapporteerd heeft. Het RTG heeft de klacht ongegrond verklaard. Het CTG komt tot dezelfde conclusie.

Wanneer een klacht tegen dwangbehandeling door de rechter ongegrond wordt verklaard en een verzoek tot schadevergoeding om die reden wordt afgewezen, dan is tegen die afwijzing van het schadevergoedingsverzoek geen hoger beroep mogelijk, maar alleen beroep in cassatie.