X en Y/RadboudUMC

In 2010 wordt bij een drie maanden oude baby een aangeboren slokdarmafsluiting operatief gecorrigeerd. Bij een heroperatie acht dagen later blijkt er een naadlekkage te zijn opgetreden. In 2016 heeft het kind nog geen functionerende slokdarm. De ouders spreken het ziekenhuis aan. Aan een deskundige wordt gevraagd of de behandelaars in het RadboudUMC gehandeld hebben in strijd met de professionele standaard. Die rapporteert dat in zijn algemeenheid is gehandeld in overeenstemming met de op dat moment geldende professionele medische standaard. De deskundige laat zich echter op onderdelen ambivalent uit en er vindt een deskundigenverhoor plaats (art. 200 Rv). De rechtbank bespreekt de openstaande vragen uitgebreid en acht het oordeel van de deskundige overtuigend. Geen van de verwijten leidt tot aansprakelijkheid van het Radboud.

X/Y

Klaagster verwijt verweerder – een medisch adviseur – schending van zijn beroepsgeheim. De medisch adviseur heeft zonder toestemming van klaagster haar medisch dossier aan de advocaat van haar ex-werkgever gegeven, die het vervolgens in een procedure heeft gebruikt. De klacht is gegrond: zonder toestemming van de persoon op wie de gegevens zien, mag de medisch adviseur geen gegevens naar buiten brengen. Verweerder krijgt een waarschuwing.

X/Y

Het bestaan van ’actueel gevaar’ (= kans op onheil, dat zich nog niet hoeft te hebben gerealiseerd) kan ook worden afgeleid uit ervaringen, in het verleden opgedaan met de betrokken patiënt, tenzij gemotiveerd en deugdelijk wordt aangetoond dat die ervaringen uit het verleden niet meer redengevend kunnen zijn voor het actuele gevaar. Artikel 1 lid 3 Wet Bopz stelt een (waarnemend) Bopz-arts gelijk aan een geneesheer-directeur.

ziekenhuis/bestuurder

Na een uitstekend dienstverband van bijna 30 jaar wordt de arbeidsovereenkomst tussen het ziekenhuis en de bestuurder door het Scheidsgerecht ontbonden omdat sinds 2015 de relatie tussen de bestuurder en de VMS onhoudbaar is geworden. Een belangrijke rol speelt daarbij dat de bestuurder de vrijgevestigde specialisten het liefst in dienst heeft terwijl de medisch specialisten per se vrijgevestigd willen zijn. Na het opzeggen van het vertrouwen door de VMS en ondanks interventies door de RvT, mediator, adviseurs, de IGZ (verscherpt toezicht) en een extra (interim) bestuurder wordt de bestuurder uiteindelijk vanwege de onhoudbare situatie door de RvT geschorst en wordt de arbeidsovereenkomst ontbonden omdat die ‘een lege huls’ is geworden en wordt de wettelijke transitievergoeding van € 185.148 bruto toegekend. Deze vergoeding is niet in strijd met de WNT. De door de bestuurder gevorderde billijke vergoeding wordt afgewezen omdat de RvT c.q. het ziekenhuis niet ernstig verwijtbaar heeft gehandeld c.q. heeft nagelaten.

Amphia/de minister van VWS

Het Amphia ziekenhuis is van mening dat de voorzitter van de raad van bestuur een bezoldiging dient te krijgen die hoger is dan de WNT-norm. Als argumenten worden onder andere aangevoerd de aantasting van het eigendomsrecht van het ziekenhuis, de bijzondere complexiteit van het private ziekenhuis, het vernieuwbouwproject en de bijzondere kwaliteiten van de bestuurder. Ook wordt aangevoerd dat voor universitair medische centra wel afwijkingen zijn toegestaan en dat er daarom sprake is van strijd met het gelijkheidsbeginsel. De minister van VWS heeft anders besloten, waarop het Amphia bij de rechtbank beroep heeft ingesteld. De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

VGZ/verzekerde

VGZ is niet gehouden de langdurige antibioticabehandeling aan verzekerde met de ziekte van Lyme te vergoeden. Het hof oordeelt op grond van de daarover in Nederland en in het buitenland gepubliceerde literatuur, richtlijnen, rapporten en (wetenschappelijke) onderzoeken betreffende de behandeling van Lyme, dat een langdurige antibioticabehandeling niet in overeenstemming is met de stand van de wetenschap en praktijk. VGZ is derhalve niet gehouden de kosten van de behandeling te vergoeden.

X/Y

Wanneer een Bopz-machtiging wordt verzocht voor iemand, die reeds (vrijwillig of onvrijwillig) in een psychiatrisch ziekenhuis verblijft, moet de geneeskundige verklaring zijn ondertekend door de (waarnemend) geneesheer-directer van dat ziekenhuis. Wanneer de verklaring is ondertekend door de ’waarnemend Bopz-arts’ van een verpleeginrichting en nergens uit blijkt dat die (waarnemend) Bopz-arts ook optrad als (waarnemend) geneesheer-directeur, dan voldoet de geneeskundige verklaring niet aan de door artikel 16 lid 1 wet Bopz gestelde eisen.

X/Y

Een opvolgende machtiging tot voortgezet verblijf kan alleen worden verleend ten aanzien van iemand die, op het moment van de beschikking van de rechtbank, reeds op basis van een eerdere machtiging verblijft in een door de minister als zodanig op grond van artikel 1 lid 1 aanhef sub h Wet Bopz erkende Bopz-instelling.

X/Y

Van een ’noodsituatie’ als bedoeld in artikel 39 Wet Bopz is sprake wanneer een meer dan normale kans ontstaat dat zich een acute situatie zal gaan voordoen die leidt tot een zodanig gevaar voor de patiënt zelf of voor anderen dat uitstel van ingrijpen niet mogelijk is. Wanneer de instelling besluit om de politie in te schakelen, is het vervolgens aan de politie om een keuze te maken met welke middelen de bijstand wordt verleend. Daarover kan geen klacht op basis van artikel 41a Wet Bopz worden ingediend.

X/Y

Wanneer bij het verlenen van een Voorwaardelijke Machtiging het ’innemen van medicatie’ als voorwaarde is gesteld, impliceert die voorwaarde zowel de curatieve medicatie (in te nemen bij psychotisch worden) als de preventieve medicatie (in te nemen om gevaar ten gevolge van een psychose te voorkomen). Onder omstandigheden mag de rechtbank het thans aanwezig zijn van gevaar afleiden uit gevaar dat zich zes jaar eerder voor het laatst heeft gemanifesteerd.