X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht tegen een huisarts over schending van haar beroepsgeheim. De huisarts zou ongeoorloofd behandelinformatie over klaagsters dochter hebben gedeeld met de gezinsvoogd en zou nooit over eventueel seksueel misbruik hebben gesproken met klaagster alvorens deze informatie te delen. De klacht is ongegrond; de huisarts mocht deze informatie delen op grond van de Jeugdwet en mocht terughoudend zijn in haar rapportages en uiting van bedenkingen, gelet op de aanwezigheid van de minderjarige bij de consulten en de vechtscheiding waarin klaagster en haar ex-partner zich bevonden.

X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (‘IGZ’). De aangeklaagde verpleegkundige heeft een bedrag van meer dan € 10.000 ontvreemd van een patiënt die (beginnend) dementerend was en bovendien onder bewind stond. Gelet op de ernst van de feiten, het feit dat verweerster geen verweer heeft gevoerd, zich onttrokken heeft aan het toezicht van de IGZ en derhalve geen inzicht in haar handelen heeft getoond, wordt een directe doorhaling passend geacht.

X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht tegen een verpleegkundige in een zorgcentrum. Klager is de zoon en mentor van de patiënt. De klacht wordt afgewezen: anders dan klager stelt, is er geen sprake van een verwijtbare termijnoverschrijding van het zorgplan. Dat het zorgplan niet volledig voldeed aan de daaraan te stellen eisen wordt gerechtvaardigd doordat de zorg aan de patiënte op geen enkel moment onvoldoende is geweest, verweerster prioriteit heeft gegeven aan het verlenen van zorg in een drukke vakantieperiode, verweerster zich leerbaar heeft opgesteld en verweerster de hulp heeft ingeroepen van een leidinggevende. Ook heeft verweerster de rol van klager als wettelijk vertegenwoordiger wel gerespecteerd.

X/Y

De betrokkene heeft een alcoholverslaving. Voor haar wordt door de officier van justitie een voorlopige machtiging verzocht op grond van artikel 2 Wet Bopz. De vraag is of onder stoornis van de geestesvermogens ook 'stoornissen door gebruik van middelen' kan worden verstaan. De rechtbank heeft geoordeeld van wel en op basis daarvan een voorlopige machtiging afgegeven. De Hoge Raad draait dit oordeel echter terug; alcoholmisbruik op zichzelf kan niet als stoornis van de geestesvermogens in de zin van de Wet Bopz worden aangemerkt.

X/Jeroen Bosch Ziekenhuis

Eiseres verzoekt de rechtbank om een prejudiciële vraag aan de Hoge Raad voor te leggen. Dit verzoek wordt afgewezen. Er is sprake van een algemene vraagstelling en er dienen eerst relevante feiten te worden vastgesteld. Beantwoording van de vraag is niet nodig om op de eis te beslissen.

Staat en Zorginstituut

De Staat der Nederlanden en het Zorginstituut Nederland vorderen voeging in een geschil tussen een zorgverzekeraar en een verzekerde over vergoeding van Zvw-zorg. Zorginstituut Nederland heeft hierbij belang omdat toewijzing van de vordering van de verzekerde kan leiden tot doorkruising van zijn Zvw-beleid. De Staat heeft geen belang, omdat onduidelijk is dat en waarom toe- of afwijzing van de vordering gevolgen heeft voor zijn verantwoordelijkheid voor het verzekerde pakket en de financiering daarvan.

X e.a./MediRisk B.A. en het Van Weel-Bethesda ziekenhuis

Vier kinderen van een inmiddels overleden vrouw hebben een deelgeschil aanhangig gemaakt. Zij hebben een bedrag ter zake van immateriële schade gevorderd (geen affectieschade), waaraan een doktersdelay ten grondslag ligt van vijf jaar en een vermindering van de overlevingskans van de vrouw van 92 procent naar dertien procent. Alle omstandigheden afwegende komt de deelgeschilrechter tot het oordeel dat een bedrag van € 200.000 moet worden betaald.

X/Y

Het Haagse hof beoordeelt in hoger beroep de civielrechtelijke aansprakelijkheid van de gynaecoloog die bekend staat als de Haagse borstchirurg. Volgens het hof is de gynaecoloog tekortgeschoten in de nazorg, met een verwaarloosde infectie van de rechterborst van patiënte tot gevolg. De gynaecoloog moet patiënte een schadevergoeding betalen die door een hogere vergoeding voor ander nadeel hoger uitpakt dan de vergoeding die de rechtbank toekende. Voor het overige wordt het vonnis van de rechtbank bekrachtigd.

Heringa/OM

Deze uitspraak betreft de zaak Heringa en gaat om hulp bij zelfdoding door iemand die geen arts is. Van een beroep op noodtoestand kan slechts bij hoge uitzondering sprake zijn gelet op (i) de bijzondere en specifieke rechtvaardigingsgrond die in de wet is opgenomen en die zich beperkt tot artsen en die (ii) nauw verbonden is met de deskundigheid, normen en ethiek van de medische professie en met een uitgewerkt stelsel van zorgvuldigheidseisen en procedurele voorschriften. Terughoudendheid bij de acceptatie van een dergelijk beroep op noodtoestand acht de Hoge Raad tevens geboden in het licht van het maatschappelijke en politieke debat dat wordt gevoerd over levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding.

X/Y

In deze zaak gaat het om een dealer in verdovende middelen die tevens is veroordeeld voor het voorhanden hebben van het geneesmiddel Kamagra, waarvoor geen handelsvergunning geldt en voor handel in Temazepam en/of Zolpidemtartraat en/of Tranxene en/of Tramadol en/of Venlafaxine en/of Oxazepam/Diazepam en/of Baclofen en/of Zopiclon, terwijl hij geen apotheker was en geen huisarts in het bezit van de vereiste vergunning op grond van de Geneesmiddelenwet en evenmin was aangewezen via een ministeriële regeling als bedoeld in de Geneesmiddelenwet als aangewezen persoon of instantie in de in die regeling bedoelde omstandigheden (resp. art. 40 en 61 Geneesmiddelenwet, strafbaar gesteld bij de WED).