X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht tegen een ANIOS. Patiënt, vader van klager, is in september 2012 opgenomen in een verpleeghuis op de revalidatieafdeling. Op 8 oktober 2012 is hij aldaar overleden. De arts is op 1 en 2 oktober 2012 als ANIOS bij de zorg over patiënt betrokken geweest. Klager verwijt de arts dat zij onzorgvuldig heeft gehandeld doordat vanaf 2 oktober 2012 tot de overlijdensdatum geen arts meer bij de patiënt op bezoek is geweest en het niet duidelijk was of patiënt onverdikt water mocht drinken. Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg is van oordeel dat de door de arts gehanteerde werkwijze in overeenstemming is met hetgeen in de beroepsgroep als norm of standaard is aanvaard en dat dit niet in de zorgovereenkomst behoefde te worden opgenomen. Het beroep wordt verworpen.

X/Y

Aan verweerster, psychiatrisch verpleegkundige, wordt het verwijt gemaakt dat zij een patiënte met een verleden van alcoholmisbruik, heeft toegestaan buiten de instelling een glas wijn te drinken en dit niet heeft gemeld of schriftelijk gerapporteerd. Deze uitspraak is onderdeel van een zaak waarin alle drie de hierbij betrokken psychiatrisch verpleegkundigen worden aangeklaagd.

X/Y

Aan verweerster, psychiatrisch verpleegkundige, wordt het verwijt gemaakt dat zij een patiënte met een verleden van alcoholmisbruik heeft toegestaan buiten de instelling een glas wijn te drinken en dit niet heeft gemeld of schriftelijk gerapporteerd. Deze uitspraak is onderdeel van een zaak waarin alle drie de hierbij betrokken psychiatrisch verpleegkundigen worden aangeklaagd.

X/Y

Aan verweerster, psychiatrisch verpleegkundige, wordt het verwijt gemaakt dat zij een patiënte met een verleden van alcoholmisbruik heeft toegestaan buiten de instelling een glas wijn te drinken en dit niet heeft gemeld of schriftelijk gerapporteerd. Deze uitspraak is onderdeel van een zaak waarin alle drie de hierbij betrokken psychiatrisch verpleegkundigen worden aangeklaagd.

X/Y

In deze zaak gaat het om een maatschap van oogartsen waarin financiële geschillen ontstaan na de beëindiging van de samenwerking. Er is sprake van verschuldigdheid van een contractuele boete door het praktijkdeel niet aan te bieden aan de overblijvende maat. Er vindt matiging plaats van een contractuele boete gezien de ernst van de gevolgen.

X/Y

Klager in deze kwestie is de voormalig echtgenoot van de aangeklaagde verpleegkundige (verweerster). Er wordt geklaagd over handelen in privé door de verpleegkundige. Niet is gebleken dat het (verweten) privégedrag van invloed is op de beroepsuitoefening. Klager is daarom niet-ontvankelijk. De beslissing van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Amsterdam blijft in hoger beroep in stand.

X/Y

Klaagster verwijt verweerster, gz-psycholoog, onder meer dat verweerster de diagnose autisme spectrum stoornis (ASS) bij klaagsters dochter heeft gemist ondanks de vele verwijzingen naar ASS (onder andere van de ouders), dat er een incompleet behandelplan is opgesteld, dat verweerster bij de ASS-diagnostiek geen gebruik heeft gemaakt van (deels beschikbaar) multidisciplinair onderzoeksmateriaal en dat verweerster in de correspondentie met de huisartsenpraktijk en in het diagnostisch onderzoeksverslag zonder noodzaak ongegronde subjectieve visies over klaagster heeft vermeld, met als gevolg dat andere hulpverleners hierdoor beïnvloed zouden kunnen worden. Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg heeft alle klachtonderdelen ongegrond verklaard. Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg wijst de klacht eveneens op alle onderdelen af.

X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht tegen een psychiater (verweerder). Onder meer wordt geklaagd dat hij de diagnose bij klaagster niet (voldoende) heeft aangepast c.q. geactualiseerd alsook dat hij zonder instemming van klaagster – zonder dat daartoe ook gewichtige redenen waren – de behandelingsovereenkomst heeft beëindigd. In eerste aanleg wordt de klacht (gedeeltelijk) gegrond verklaard. Er volgt een berisping. De beslissing van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Zwolle blijft in hoger beroep in stand.

X/Y

Een radioloog oefent zijn praktijk uit binnen een maatschapsverband met andere radiologen in een ziekenhuis. In het ziekenhuis is een coöperatie opgericht die een samenwerkingsovereenkomst heeft gesloten met het ziekenhuis op grond waarvan de medisch-specialistische zorg in het ziekenhuis wordt verricht. In het kader van de uitvoering van deze samenwerkingsovereenkomst is met verschillende medisch specialisten en hun praktijkvennootschappen – waaronder de radioloog – een ledenovereenkomst gesloten. Op enig moment wordt door de coöperatie de ledenovereenkomst ten aanzien van de radioloog opgezegd. Het besluit strekkende tot beëindiging van de ledenovereenkomst is niet op goede gronden genomen en leidt daarom niet tot een beëindiging van de ledenovereenkomst. Het besluit de radioloog de toegang te ontzeggen tot het ziekenhuis is evenmin op goede gronden genomen. Een door de radioloog tegen beide besluiten ingestelde vordering wordt toegewezen en wat betreft de geleden schade wordt de zaak verwezen naar de schadestaatprocedure.

X/Y

Betrokkene is door het CIZ geïndiceerd voor minimale zorginzet op grond van de AWBZ, aangezien het CIZ van oordeel is dat betrokkene gebruik kan maken van voorliggende voorzieningen in de vorm van behandeling op grond van de Zvw. Betrokkene is het hier niet mee eens. De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat een minimale inzet van AWBZ-zorg in dit geval niet volstaat en dat het CIZ betrokkene in volle omvang in aanmerking had moeten brengen voor de AWBZ-zorg. Voorts wordt door de Centrale Raad van Beroep geoordeeld dat de redelijke termijn, in de zin van artikel 6 EVRM, door het CIZ is overschreden.