X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht tegen een tandarts-implantoloog (verweerder). Verweerder heeft ondanks klagers ongezonde parodontale situatie – klager had parodontitis – implantaten bij klager geplaatst. Voorts heeft verweerder, ondanks dat hij zijn praktijk heeft overgedragen, niet voldaan aan de bewaarplicht van het patiëntendossier van klager. Verweerder krijgt een berisping.

X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht over het handelen van een arts-assistent cardiologie bij vermeend ingezette palliatieve sedatie. Hij heeft onvoldoende informatie gegeven aan de familie van de in dezen betrokken en inmiddels overleden patiënt. Het RTG Amsterdam oordeelt dat van palliatieve sedatie (nog) niet kon worden gesproken en dat de arts adequaat heeft gehandeld en met de familie heeft gecommuniceerd. Het hoger beroep wordt verworpen.

X/Y

Verweerster is tandarts. Haar wordt verweten dat zij ten onrechte een melding van (vermoedens van) kindermishandeling bij Veilig Thuis heeft gedaan en klaagster, moeder van het in deze kwestie betrokken patiëntje, ook ten onrechte heeft zwartgemaakt. De klacht is deels gegrond, omdat verweerster de stappen uit de Meldcode Kindermishandeling, voorafgaand aan de melding, niet heeft gevolgd. Klaagster is niet ten onrechte zwartgemaakt, omdat de vermoedens van verweerster wel door Veilig Thuis zijn bevestigd.

X/Y

In deze zaak gaat het om een verloskundige die onbevoegd vitaliteitsecho’s heeft gemaakt en deze verkeerd heeft beoordeeld, waardoor zij klaagster ten onrechte heeft laten geloven dat zij nog zwanger was, terwijl klaagster reeds een miskraam had gehad. De maatregel van berisping is passend, gelet op het verwijtbare karakter van het foutieve handelen. Tevens wordt verweerster hierdoor bewogen haar professionele grenzen meer in acht te nemen.

X/Y

In deze zaak gaat het om een verloskundige die de reële mogelijkheid van partus immaturus onvoldoende heeft onderkend en een vaginaal toucher achterwege heeft gelaten. Dit handelen is onvoldoende zorgvuldig en tuchtrechtelijk verwijtbaar.

vader/Stichting de Jeugd- & Gezinsbeschermers, Gecertificeerde Instelling

Een 12-jarige jongen met een hersentumor weigert na operatieve verwijdering en opvolgende radiotherapie de protocollair geadviseerde opvolgende chemokuur. De overlevingskans van de jongen mét chemokuur is 75-80 procent, zonder chemokuur 50 procent. De vader probeert de chemokuur via de rechter af te dwingen.

X/Y

Huurders van een woonzorglocatie zijn bij het afsluiten van een huurovereenkomst verplicht om tevens een service- en dienstverleningsovereenkomst af te sluiten. Deze service- en dienstverleningsovereenkomst is nader uitgewerkt in een ABC-gids en kan als zodanig worden aangemerkt als een 'voor alle cliënten geldende regeling' (art. 3 lid 1 sub l WMCZ). Tussen de bewonersraad en de woonzorgaanbieder is in 2015 een geschil ontstaan over de kosten die voor de dienstverlening in rekening worden gebracht. De Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden oordeelt dat de zorgaanbieder in redelijkheid tot zijn besluiten hieromtrent heeft kunnen komen.

X/Y

Klagers en verweerster in deze zaak zijn als tandarts werkzaam in dezelfde praktijk. Verweerster heeft vakantie opgenomen en heeft aansluitend haar werkzaamheden opgeschort in verband met een flink bedrag aan onbetaalde facturen voor haar eerdere werkzaamheden. Klagers verwijten verweerster dat zij zich niet heeft gehouden aan afspraken over vakantieplanning, onbereikbaar is geweest en zich aldus heeft onttrokken aan haar zorgplicht jegens de patiënten.

X/Y

Verweerder heeft als waarnemend tandarts eenmalig klaagster in een spoedconsult gezien. In dit consult heeft verweerder de diagnose parodontitis gemist en haar terugverwezen naar haar eigen tandarts in plaats van naar een parodontoloog. Verweerder is hiermee binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening gebleven, zodat de klacht ongegrond is.

X/Y

Verweerder heeft de diagnose parodontitis bij klaagster gemist, ondanks dat zij gedurende lange tijd alle daarbij behorende klachten had. Verweerder is eerder in een vergelijkbaar geval in 2014 voorwaardelijk geschorst, welke veroordeling meeweegt bij de oplegging van de maatregel van voorwaardelijke schorsing voor drie maanden met een proeftijd van twee jaar.