X/Y

Verweerder, neurochirurg, heeft geweigerd om klaagster te opereren vanwege het ontbreken van een goede vertrouwensrelatie. Het RTG oordeelt dat sprake was van een voldoende gewichtige reden voor opzegging van de behandelrelatie doordat het een electieve en risicovolle operatie betrof, waarbij hoge eisen worden gesteld aan de behandelrelatie tussen arts en patiënt. Verweerder heeft adequaat en zorgvuldig gehandeld door klaagster direct door te verwijzen naar een ander ziekenhuis.

X/Y

De onderstaande klacht gaat over de vraag of verweerster, huisarts, het dossier van klaagster op een later moment heeft aangepast. Het RTG verklaart de klacht gegrond en legt verweerster een schorsing op van één maand. Verweerster is niet enkel in haar zorg aan klaagster tekortgeschoten, maar heeft tevens op frauduleuze wijze haar tekortkomingen proberen te verdoezelen waardoor ze niet alleen het vertrouwen in haar beroepsgroep heeft geschaad maar ook het vertrouwen dat de tuchtrechter moet kunnen hebben in de juistheid van de verslaglegging door de hulpverlener.

X/Y

In deze zaak gaat het om een gedeeltelijk gegronde klacht tegen een tandarts. De schriftelijke vastlegging van de gang van zaken in het medisch dossier laat te wensen over. Daarom is niet vast te stellen hoe de informatieverstrekking ten aanzien van het tandheelkundig traject en na extractie van alle ondertanden is verlopen. De tandarts mocht in redelijkheid (betalings)voorwaarden aan de (niet-acute) tandheelkundige behandeling verbinden. Het is aannemelijk dat er sprake was van een verstoorde tandarts-patiënt-relatie, waardoor de tandarts op die grond de behandelovereenkomst mocht beëindigen. Echter, naast het waarschuwen van de patiënt en het geven van een redelijke termijn dient de tandarts de patiënt behulpzaam te zijn bij het vinden van een nieuwe tandarts. Ook mag de tandarts hulp niet weigeren als sprake is van een tandheelkundige noodsituatie die dringend ingrijpen vereist. De tandarts krijgt een waarschuwing.

X/Y

Verweerder, longarts, is in het kader van een civiele procedure ingeschakeld als deskundige. Klager verwijt hem, kort gezegd, een onjuiste rapportage te hebben opgeleverd. Het RTG wijst alle klachten als kennelijk ongegrond af. Het CTG verklaart klager niet-ontvankelijk, nu de verjaringstermijn die geldt voor het indienen van een tuchtklacht van artikel 65 lid 5 Wet BIG is overschreden.

X/Y

De onderstaande zaak heeft betrekking op het in opdracht geven van voorbehouden handelingen aan een assistente. Klager verwijt verweerder, tandarts, dat de tandartsassistente voor wiens handelen verweerder verantwoordelijk is, op onzorgvuldige en pijnlijke wijze verdovingen heeft geplaatst ten gevolge waarvan twee verstandskiezen ontstoken zijn geraakt en waardoor zij veel pijn (en schade) heeft geleden. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart de klacht ongegrond en besteedt aandacht aan het in opdracht geven van voorbehouden handelingen en de voorwaarden die daarbij gelden.

X/Y

Klager verwijt verweerder onder andere dat hij niet de zorg heeft verleend die verwacht mag worden van een zorgvuldig handelende verpleegkundige/praktijkondersteuner. Hij heeft niet gezorgd voor een alternatief nadat patiënte per direct was gestopt met de medicatie voor de diabetes en hij heeft nagelaten een controlemoment in te bouwen. Het Regionaal Tuchtcollege acht de klacht gegrond en legt verweerder een waarschuwing op. Tevens interessant is de overweging van het Regionaal Tuchtcollege ten aanzien van de op te leggen maatregel. De ernst van het nalaten rechtvaardigt een berisping, maar het college legt een waarschuwing op.

X/Bethesda ziekenhuis en Y

In deze zaak gaat het om een procedure jegens de producent van een MoM-heupprothese. Deze procedure is ambtshalve doorgehaald. Het is de vraag of de MoM-prothese een ongeschikte hulpzaak is en zo ja, of toerekening van de tekortkoming door het gebruik van deze zaak aan de orthopedisch chirurg en het ziekenhuis redelijk is. De rechtbank gelast een comparitie van partijen.

X/Y

Een klinisch geneticus wordt verweten dat zij ten onrechte geen onderzoeken heeft verricht, ten onrechte contact heeft opgenomen met de huisarts van klaagster, het dossier van klaagsters zoon niet heeft gelezen en onprofessioneel overkwam (klaagsters dochter zou meer van DNA weten dan verweerster). De uitlatingen van een getuige-deskundige onderbouwen het verweer van de arts, waardoor het eerste klachtonderdeel faalt. Ook zijn er geen omstandigheden die aanleiding geven de andere klachtonderdelen gegrond te verklaren. De klacht is ongegrond.

X/Y

Een kinderarts wordt verweten dat hij, ondanks eerdere toezeggingen, geen DNA-onderzoek wil laten uitvoeren en dat hij klaagster en haar dochter thans niets meer te bieden heeft. Niet kan worden vastgesteld dat verweerder de genoemde toezegging heeft gedaan. Omdat klaagster en haar dochter niet daadwerkelijk onder behandeling van verweerder stonden, kan hem niet worden verweten dat 'hij hen niets meer te bieden had'. De klacht is ongegrond.

X/Y

Klager verwijt verweerster, huisarts, dat zij hem als gevolg van persoonlijke meningen en voorkeuren heeft verzocht een andere huisarts te zoeken. Het tuchtcollege vormt zijn oordeel op basis van de zorgvuldigheidseisen in het KNMG-standpunt 'Niet-aangaan of beëindiging arts-patiënt contact' en concludeert dat de klacht gegrond is. Verweerster krijgt een waarschuwing.