X/Y

De inhoud en omvang van zorg waarvan de kosten moeten worden vergoed wordt bepaald door de stand van wetenschap en praktijk. De toestemming van een zorgverzekeraar kan niet worden geweigerd wanneer een behandeling door de internationale medische wetenschap voldoende is beproefd en deugdelijk is bevonden.

X/Y

In het onderhavige geval gaat het om de vraag of de psychiater, door zijn handelwijze, tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld door de behandelingsovereenkomst met klaagster eenzijdig te beëindigen. Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg acht de klacht gegrond en legt de maatregel van berisping op.

X/Y

In de onderhavige procedure gaat het om de vraag of verweerster, een sociaalpsychiatrisch verpleegkundige, tuchtrechtelijke verwijtbaar heeft gehandeld door onvoldoende actief invulling te geven aan haar rol als casemanager. Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg legt de maatregel van berisping op.

UMC's/NZa

De bekostiging van de MMT-functie moet op grond van het Besluit beschikbaarheidbijdrage WMG redelijkerwijs kostendekkend zijn. Het is aan de NZa om aannemelijk te maken dat aan die eis wordt voldaan.

X/Y

In het onderhavige geval gaat het om de vraag of de fysiotherapeut tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld jegens C (hierna: klaagster) door het onvoldoende in acht nemen van de professionele distantie in de zin van grensoverschrijdend handelen en het lange voortbestaan van deze situatie zonder de patiënt door te verwijzen naar een collega of een andere deskundige ondanks waarschuwingen van collega's. Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg vernietigt de beslissing van het Regionaal Tuchtcollege om aan de fysiotherapeut de maatregel van berisping op te leggen en legt de maatregel van deels een voorwaardelijke en deels een onvoorwaardelijke schorsing op.

X/Y

Het gaat in deze casus om een arts die een medisch advies voor de rechtsbijstandsverzekeraar heeft opgesteld. Klaagster is van mening dat verweerder tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld door een medisch advies uit te brengen dat niet voldoet aan de daarvoor geldende zorgvuldigheidsnormen. Daarnaast heeft verweerder nagelaten klaagster te adviseren om verdere tandheelkundige behandelingen uit te stellen totdat nader onderzoek was gedaan naar het eventuele verband tussen het toegenomen bruxisme en het klaagster overkomen ongeval. Het college in eerste aanleg acht de klachten ongegrond. Het Centraal College denkt daar deels anders over en acht de klacht met betrekking tot de inhoud en wijze van totstandkoming van de rapportage gegrond en vernietigt de beslissing van het college in eerste aanleg op dit punt en legt een waarschuwing op.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een verpleegkundige die de verslechterende toestand van patiënte na een ascitespunctie miskent. De verpleegkundige is tekortgeschoten in het uitvoeren van de controle van vitale functies van patiënte en zij heeft niet tijdig genoeg overleg gevoerd met de dienstdoende arts. Patiënte is overleden. Naar aanleiding van het calamiteitenonderzoek heeft de IGZ alleen tegen de verpleegkundige een klacht ingediend.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een klacht van een kaakchirurg tegen een collega kaakchirurg. Klager verwijt de collega dat hij zonder toestemming en noodzaak patiëntgegevens heeft gebruikt in diverse gerechtelijke procedures. De kaakchirurg had patiënten om toestemming kunnen en moeten vragen, dan wel hun gegevens moeten anonimiseren. Hij krijgt een waarschuwing.

X/Y

Klaagster verwijt bedrijfsarts dat hij ten onrechte een medisch oordeel heeft gegeven zonder klaagster te hebben gezien, zonder haar behandelend arts te hebben gesproken en/of zonder de in het buitenland gemaakte röntgenfoto’s te hebben gezien. Het college oordeelt dat de arts geen verplichting had om rekening te houden met gegevens die niet in de medische verklaring staan. Het beroep wordt verworpen.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een klacht van een psychiater tegen een arts, hoofdredacteur van het Geneesmiddelenbulletin. Deze laatste had zich in dit tijdschrift en in een televisie-uitzending onder andere uitgelaten over het voorschrijven van methylfenidaat aan volwassenen met ADHD. Klager, psychiater, verwijt verweerder dat hij door deze uitlatingen het vertrouwen in de medische stand in het algemeen en in psychiaters in het bijzonder heeft geschaad hetgeen onder de tweede tuchtnorm valt. Het college oordeelt echter, dat in een debat over de wetenschappelijke onderbouwing van het voorschrijven van methylfenidaat aan volwassenen met ADHD beide partijen een ruime marge van meningsuiting toekomt. De klacht is ongegrond.