RTG heeft klacht tegen psychiater ten onrechte uitgebreid en gegrond verklaard.

Klaagster dient een klacht in tegen een psychiater. Het RTG leest in de klachtonderdelen tevens een klacht omtrent de beëindiging van de behandelrelatie. Het RTG verklaart de klacht in zoverre gegrond en legt een waarschuwing op. Anders dan het RTG leest het CTG in het klaagschrift geen klacht over de (wijze van de) beëindiging van de behandelrelatie. Het CTG oordeelt dat het beroep van de psychiater slaagt. Het CTG verklaart de klacht alsnog ongegrond en bepaalt dat de waarschuwing komt te vervallen.

MDL-arts heeft op goede gronden gewacht met gastroscopie om patiënte zelf te betrekken bij besluitvorming en niet vervangende toestemming te vragen.

Tijdens de colonoscopie bleek dat een gastroscopie nodig was. Klager verwijt de MDL-arts dat hij heeft gewacht tot de dag erna om de gastroscopie te laten verrichten. Het RTG oordeelt dat wachten geen ernstig risico opleverde voor patiënte. De MDL-arts heeft het op goede gronden wenselijk gevonden om patiënte zo veel mogelijk zelf te betrekken bij de besluitvorming en niet vervangende toestemming te vragen. Het RTG verklaart de klacht kennelijk ongegrond.

Schadevergoedingsverzoek wegens onrechtmatige vrijheidsberoving niet door bewindvoerder verzocht: niet-ontvankelijk.

Ten behoeve van verzoekster heeft de rechtbank mentorschap en bewind ingesteld. Later vraagt de zorgaanbieder een besluit tot opname en verblijf aan bij het CIZ, wat wordt toegekend. Verzoekster heeft om en nabij een jaar in de instelling gezeten, alvorens zij een verzoek tot schadevergoeding bij de rechtbank indient. In eerste aanleg kent de rechtbank een gedeelte van het verzochte bedrag toe. In hoger beroep oordeelt het hof dat niet verzoekster zelf, maar haar bewindvoerder het verzoek tot schadevergoeding had moeten doen als formele procespartij. Zodoende oordeelt het hof verzoekster niet-ontvankelijk en vernietigt de bestreden beschikking.

Betrokkene met niet-aangeboren hersenletsel: ook in de overgangsfase Wzd-machtiging.

Betrokkene heeft niet-aangeboren hersenletsel, dat zich (nog) niet in een chronische fase bevindt. De rechtbank is van oordeel – zelfs nu nog geen eindfase van het niet-aangeboren hersenletsel is bereikt – dat er voldoende grond is voor het toekennen van een rechterlijke machtiging tot opname en verblijf op grond van de Wzd.

Plaatsing betrokkene met Wlz-indicatie en last tot inbewaringstelling Wzd in Wvggz-kliniek. Verzoek tot verlenging inbewaringstelling toegekend.

Betrokkene met Wlz-indicatie en inbewaringstelling op grond van de Wzd is opgenomen in een Wvggz-kliniek, waar hij zich verzet tegen de voortzetting van de inbewaringstelling. De rechtbank meent dat de kliniek en geneesheer-directeur er alles aan doen om aan de Wzd-zorgeisen te voldoen. Hoewel er geen wettelijke grondslag is voor dergelijke situaties, machtigt de rechtbank tot voortzetting van de inbewaringstelling; nood breekt wet.

Dubbelproblematiek Wzd en Wvggz en géén medische verklaring van een onafhankelijke psychiater.

Betrokkene lijdt aan een psychogeriatrische en/of psychiatrische aandoening. De rechtbank overweegt dat de problematiek die op de voorgrond staat samen met de zorgbehoefte van de betrokkene bepaalt of Wzd-zorg kan worden toegepast. De rechtbank oordeelt dat hiervoor een medische verklaring, opgesteld door een onafhankelijk psychiater, cruciaal is. Onder voorbehoud van deze medische verklaring wordt de rechterlijke machtiging gedeeltelijk toegekend, omdat de zorgbehoefte van betrokkene dat vergt.

Klacht tegen huisarts over niet honoreren verwijzingsverzoek voor een second opinion kennelijk ongegrond.

Klaagster verzoekt haar huisarts om een verwijzing naar een vitamine B12-kliniek nadat diverse specialisten geen vitamine B12-tekort hebben kunnen vast stellen. De huisarts wil klaagster alleen verwijzen naar een regulier werkend(e) internist of ziekenhuis. Uit kernregel 3 van de ‘KNMG Gedragscode voor artsen’ volgt dat een arts een verwijzingsverzoek voor een second opinion in beginsel moet honoreren. Naar het oordeel van het RTG kan van de huisarts echter niet verlangd worden dat zij een patiënt zonder meer verwijst naar een niet-reguliere kliniek terwijl een indicatie voor een dergelijke verwijzing ook nog eens ontbreekt. Het RTG verklaart de klacht kennelijk ongegrond.

Geschillencommissie ggz niet bevoegd om geschil te behandelen dat betrekking heeft op door de strafrechter opgelegde zorgverlening.

De klacht van de cliënt heeft betrekking op forensische zorgverlening door een zorgaanbieder die is opgelegd door de strafrechter. Het klachtenregime van de Wkkgz is hierop niet van toepassing. Om die reden is de geschillencommissie niet bevoegd om dit geschil te behandelen.

Periode 1984-1998: uitstoot van PFOA door Chemours onrechtmatig ten opzichte van gemeenten als eigenaar van verontreinigde percelen.

Tweede tussenvonnis. Chemours stoot bij de productie PFAS (PFOA en GenX) uit, waardoor de omgeving is verontreinigd. Voor de uitstoot heeft Chemours een vergunning en daar houdt Chemours zich aan. Vier gemeenten vorderen als perceeleigenaar schadevergoeding op grond van artikel 6:162 BW en op grond van artikel 6:175 BW. Gelet op de kennisvoorsprong en het feit dat het publiek belang in het geding is, heeft Chemours een verhoogde informatieplicht bij het aanvragen van de vergunning. Naar het oordeel van de rechtbank heeft Chemours met betrekking tot PFOA onrechtmatig gehandeld in de periode 1984-1998.

Een gz-psycholoog krijgt een berisping voor het opstellen van een verklaring ten behoeve van een cliënte die informatie bevat over een derde, zonder diens toestemming daarvoor.

Een gz-psycholoog heeft op verzoek van een cliënte die bij haar in behandeling was een verklaring opgesteld en afgegeven ten behoeve van een echtscheidingsprocedure, die informatie over klager als zijnde de ex-partner van cliënte bevatte. De gz-psycholoog wist dat deze verklaring zou worden ingebracht in die procedure en klager geen toestemming had gegeven voor deze verklaring. Het RTG komt tot gegrondverklaring van de klacht en legt de gz-psycholoog de maatregel van berisping op.